Als ik goed gerekend heb is het nog precies tien dagen tot ik vakantie heb! Serieuze voorpret én mijn vakantiegevoel is er gewoon al. Zalig. Ook dit jaar heb ik weer een lijstje met dingen die ik graag deze zomer wil doen.

Naar zee gaan. Hoe kan het ook anders? Zee zomer zomer zee. Die twee horen echt samen vind ik! Als alles goed gaat, gaan we in de eerste week van mijn vakantie naar zee voor een paar dagen. Ik heb er zo veel zin in!

Een bezoekje brengen aan Pairi Daiza. We zijn dit jaar nu al drie keer geweest en ik wil graag nog een vierde keer gaan maar dan op een avond. Tijdens mijn verlof is het park een paar keer tot 23 uur open en het lijkt me super bijzonder om er ’s avonds rond te lopen. En ook wat aangenamer qua temperatuur 😉

Naar de Gentse Feesten. Ik weet nog niet of ik er op het moment zelf zin in zal hebben maar nu voel ik toch wel de goesting om nog eens te gaan. Het zou leuk zijn als ik het optreden van Warhola kan meepikken. Ik heb vooral veel zin om eens te dansen. Haha.

Broodpudding maken met chocoladestukskes in. Als iemand een lekker recept heeft, let me know! Ik zou ook graag de citroen maanzaadcake van Jennie bakken.

Naar Auchan in Frankrijk. Auchan is blijkbaar een Franse supermarkt. Ik had er nog nooit van gehoord maar David was er heel enthousiast over met als gevolg dat we er nu eens heen willen. ’t Zal zijn voor als we aan zee zijn.

Een dagje naar Gent. Gewoon wat rondhangen, iets lekkers eten, de toerist uithangen maar dan wel op een andere dag dan de dag dat we naar de Gentse Feesten gaan.

Eens zwemmen. Volgens mij stond deze vorig jaar ook op mijn lijst. Ik wil heel graag eens gaan zwemmen. Als de temperaturen zo hoog blijven zal ik het kunnen gebruiken ook.

In onze tuin eten of picknicken wat impliceert dat de tuin ‘af’ is, als in de tijdelijke omheining van de honden kan weg en het ziet er allemaal wat gezelliger uit. Al denk ik dat dit wel ambitieus is. Maar zelfs als het niet in orde is kunnen we alsnog wel in onze tuin eten natuurlijk! Een picknick is ook mogelijk!

Iets nieuws proberen. Ik heb nog geen idee wat (of misschien wel een beetje) maar ik wil graag eens iets nieuws proberen. Vaag he?

Photo by Christopher Rusev on Unsplash

David en ik zijn sinds maandag alweer negen jaar bij elkaar. Negen jaar. Ik vind dat al heel lang eigenlijk en tegelijk lijkt het alsof al die jaren in een oogwenk gepasseerd zijn. Zot hoe dat gaat.

Het grootste deel van de tijd zijn wij ook heel gelukkig met elkaar. Soms nog gelukkiger zelfs dan gewoon gelukkig. Dan gaat alles vanzelf, zijn we lief voor elkaar, strooien we met complimentjes en knipoogjes, maken we veel tijd voor leuke dingen en qualitytime en appreciëren we heel erg wat de ander allemaal doet.

Maar weet je, soms gaat het ook eens wat moeilijker of stroef. Ik toon dat hier nooit maar het gebeurt natuurlijk wel. Soms lijkt het alsof we elkaar niet verstaan. We weten hoe de ander werkt maar kunnen er ons op de een of andere manier niet toe brengen om daar naar te handelen. Ik weet dat hij alleen wil zijn en als de gemoederen bedaard zijn alles wil uitpraten. Hij weet dat ik het er direct over wil hebben. Het moet NU onmiddellijk opgelost worden. Dat macheert soms niet. We denken op een andere manier over sommige dingen. We willen dat dingen op onze manier gebeuren. We discussiëren over de idiootste dingen. Het begint vaak om te zwanzen maar dan escaleert het in sneltempo. En soms zijn we zo met onszelf of bijvoorbeeld ons huis bezig dat we gewoon naast elkaar leven.

Maar wij zijn een goed team. We hebben geleerd dat we dingen toch echt moeten uitpraten. We leren dat we allebei wat water bij onze wijn moeten doen. Dat je soms ook gewoon moet zwijgen. Je battles moet picken. Als de ene met iets zit, snapt de ander van waar het komt. We doen ons best om dingen op te lossen en we leren nog altijd om met elkaar te communiceren op een manier die de ander ook fijn vindt.

Ondanks dat ik die bulten en kuilen niet fijn vind, helpt het wel om in te zien dat we het wél fijn hebben samen. Dat we er over raken. Dat het soms eerst erger wordt voor het beter gaat. Achteraf is het dubbel zo fijn. Het gevoel dat je iets wat zo’n groot obstakel lijkt zonder kleerscheuren bent doorgekomen. Samen.

Mijn weekoverzichtje ziet er deze keer een klein beetje anders uit omdat ik op sommige dagen totaal geen foto’s maakte en op andere dagen net veel.

Ik begon de week alleszins met twee dagen thuiswerk. Super fijn want dan heb ik het gevoel alsof het weekend wat langer duurt ◇ Aan het begin van de week had David mega last van hooikoorts. Natte washandjes to the rescue ◇ We zagen een paar mooie luchten waaronder een zotte avondlucht die leek op de zee ◇ Ik begon in Het verhaal van Alice Hart ◇ Ik herontdekte de smoothies ◇ Ik at snoep dat ik eigenlijk als cadeautje voor iemand anders kocht. Maar ik had er zo enorm veel zin in dat ik de zak toch al open maakte. Ik koop wel een nieuwe :p ◇ Tegen vrijdag was mijn stem bijna weg en had ik precies ook hooikoorts. Of ’t is gewoon een valling. Lastig wel ◇ Ik kocht een donut om mezelf op te vrolijken ◇ en ook een ventilatortje voor mij en mijn collega. Het belooft deze week héél heet te worden op ons werk. Geen airco. Dus hopelijk biedt dit een beetje verkoeling ◇ Ik zei tegen hem (mijn collega) dat ik de roze voor hem had uitgezocht en vond mezelf heel grappig, ook al was het niet zo grappig. Haha ◇ Ik ruimde mijn onderbroekenla op en besloot ze netjes opgevouwen in de schuif te leggen wat er volgens David los over was ◇ We gingen naar Pairi Daiza voor ons 9 jarig samen zijn en omdat er een nieuw deel van het park open was met wolven en beren. ◇ Ik viel tijdens ons uitstapje en haalde m’n knie open aan het grind. Voelde me net een kind met die kapotte knie. ◇

Hoe was jouw week?