Theekransje • Me-time aan zee

Een paar weken geleden had ik het best moeilijk. Niet dat er iets ernstigs gebeurde. Of dat ik iets verdrietigs meemaakte. Nee. Ik had het gewoon moeilijk. Zoals dat soms gaat. Ik weet ook niet helemaal waar dat dan door kwam. Ik denk dat ik gewoon heel erg nood had aan me-time. Ik woon nog thuis hé. En soms merk ik echt dat het tijd is dat ik een eigen plekje heb. Op sommige momenten was ik echt alles beu. En iedereen werkte op mijn zenuwen. Daar hebben jullie hier niets van gemerkt. Maar mensen in mijn omgeving misschien wel. Misschien had ik wel nood aan vakantie?

Dus een week of vier geleden legde ik een weekje vakantie vast. En alleen al bij het vooruitzicht, werd alles weer beter. Ik kreeg weer meer energie. En goesting om er gewoon weer voor te gaan. Ik kon beginnen aftellen naar een weekje tijd voor mezelf. Niet dat ik anders geen tijd heb voor mezelf. Maar ik vind het gewoon wel fijn om soms alleen maar te focussen op mij. En niet gewoon een standaard riedeltje van taakjes afwerken die ik mezelf op leg in m’n vrije tijd. En nu is het eindelijk zo ver! Ik heb vakantie. Ik ben aan zee.

Ik heb er zo enorm lang naar uitgekeken. En nu is het moment daar dat ik in m’n uppie aan zee ben. Ja inderdaad. Je leest het goed. Ik ben in m’n eentje. Mijn vriend moet deze week helaas werken. Ik zou natuurlijk liever hebben dat hij er bij is. Maar omdat dat niet ging en ik echt écht graag even weg wilde, ging ik alleen. Ik was, en ben nog steeds, heel enthousiast. Maar ik moet toegeven dat ik het ook een klein beetje eng vind. Ik was nog nooit ergens echt alleen. Oké, een paar dagjes alleen thuis. Maar dat is toch nog anders. Voor overdag is er eigenlijk ook totaal geen probleem. Er zijn genoeg fijne dingen die ik kan doen. Bloggen. Wandelingetjes maken. Of fietsen. Tekenen. Beetje lezen. Af en toe wat televisie kijken. Het enige waar ik een beetje bezorgd om ben, zijn de avonden. Ik vind het namelijk heel eng om in m’n eentje te zitten als het bedtijd is. Gedurende de avond zelf is er ook niet echt een probleem. ’t Is gewoon dat moment dat ik in bed moet. Brr. Iets met bang in het donker. En achtervolgingswaanzin op de trap. Oja, en rare geluiden.

Dus dat wordt nog een avontuur. Maar ik zie het maar als een uitdaging. En uitdagingen zijn er om aan te gaan! Daarbij ga ik ook best wel trots zijn op mezelf als ik deze hele week alleen, overleef. Haha. Ik ben niet zo’n kooktalent. En ik heb mijn vriend ook nog niet echt vaak “zo lang” moeten missen. Maar zoals ik al zei, ik heb er wel super veel zin in. Echt aandacht voor mezelf. Dat is toch wel verwennerij eigenlijk. Niets moet. Alles mag.

M’n eerste twee dagen zitten er nu ook al op. En ik leef dus nog. Hoera! Eergisteren at ik, heel gemakkelijk, pizza. En gisteren vol au vent van de mama. Haha. En met slapen had ik ook al niet zo’n probleem! Ik keek in bed Harry Potter en was eigenlijk heel rustig. Dus jongens, dat is al een overwinning hoor! Belachelijk hé, om jezelf zo bang te maken voor dingen die er niet zijn. Ik heb al super veel getekend. Maar nog geen kaartjes gemaakt. Ik heb gelezen. En in m’n dagboek geschreven. Want ja, dat heb ik nu ook. Ik maakte een wandeling naar zee gisteren. En maakte veel foto’s. Ik doe het vooral heel rustig aan. En gewoon waar ik zin in heb.

Want dat merkte ik maandag. Ik kwam hier aan en heb eigenlijk de rest van de dag alleen tv gekeken. Niets mis mee want daar had ik zin in. Maar ik dacht heel de tijd dat ik iets ‘nuttig’ moest doen nu ik hier was. Bezig zijn met m’n blog. Of tekenen. Of al gaan wandelen. Maar daar had ik geen zin in. Ik wou gewoon tv kijken. En eerst vond ik het moeilijk om van dat gevoel af te komen. Het gevoel dat ik iets moest doen. Van wie moet ik dat? Toch alleen van mezelf? En waarom moet dat van mezelf? Omdat ik misschien anders het gevoel heb dat deze week aan zee voor niets was. Maar het was toch net m’n bedoeling om gewoon te chillen? En alleen dingen te doen waar ik zin in had. Dus wat is dan het probleem. Er is geen probleem! Hoera! 😀 En nu gaat het helemaal prima!

Ging jij al eens alleen op reis?