Keukendingen waar ik niet goed in ben
Mijn keukenplezier komt en gaat zoals het zelf wil maar algemeen gezien vind ik koken een best wel fijne bezigheid. Dat komt volgens mij meer door het feit dat ik dat bijna altijd met muziek doe én dat ik sinds mijn vorige avondmaal al aan het volgende denk (hehe). Ik moet zeggen dat -in die bijna drie jaar dat ik nu in dit huis woon en voor mezelf en mijn vriend kook- ik best wel goed ben geworden in koken. Maar er zijn ook wel dingen waar ik echt een kluns in ben:
- Snijden. Waarom? Ik heb een best aanwezige messenangst. Ik vind messen zo eng! Vroeger durfde ik messen zelfs niet goed afdrogen uit angst dat ik me door vier lagen handdoek zou snijden. Vandaar dat ik altijd mega voorzichtig ben met snijden. Het gaat dus ook super traag en als ik iets glibberigs of bol -zoals kip of tomaten- moet snijden, moet ik al een beetje huilen op voorhand uit angst dat ik mijn vinger ga amputeren.
- Om bij snijden te blijven: uiten snijden. Om dus bovenstaande reden maar ook omdat mijn ogen al nadat de schil weg is beginnen tranen en het snijden van een ui (= rond = horror) op de wilden boef niet het beste idee is. Ik vraag dat dan ook altijd aan mijn lief.
- Hoeveelheden inschatten. Ik ben een kleine eter, ’t lief is een grote eter, ik denk altijd dat ik een goeie portie maak, als in net genoeg of misschien een klein beetje over voor de volgende dag. Maar in de praktijk kan ik de volgende dag bijna altijd nog eens twee mensen eten geven van de overschot. Vooral met pasta en patatjes heb ik het moeilijk.
- Hamburgers bakken. Dat vind ik nu eens moeilijk se. En dan bedoel dus van die echte vleesburgers en niet de platte diepvriesvariant die met 928337 in een doosje zitten. Ik kan super goed korstjes bakken aan vlees maar het probleem bij hamburgers is dat die vanbinnen zo traag garen. Dus of ik laat de buitenkant aanbakken of de binnenkant is nog niet gaar.
- De keuken netjes houden. De keuken is altijd een slagveld als ik aan het koken of bakken ben. In plaats van dingen meteen op te ruimen laat ik ze op het aanrecht staan, als ik gesmost heb, laat ik dat ook gewoon liggen (en ik smos veel). Het rare is dat ik dat normaal totaal niet kan verdragen maar in de keuken dus wel, tot grote ergernis van mijn vriend. Als ik eenmaal klaar ben ruim ik wel alles op hoor!
- Ik vind het best moeilijk om zelf op goed geluk dingen in elkaar te flansen. Ik heb altijd wel een recept nodig, tenzij ik gewoon een avg’tje maak (maar dat doe ik niet vaak). Ik heb een soort van leidraad nodig om er doorheen te loodsen maar ik kan langs de andere kant, mét een recept, ook wel makkelijker improviseren. Dan pas ik de kruiding aan of voeg ik iets extra toe of laat ik iets weg. Maar om me op gang te krijgen zeg maar, heb ik dus wel een recept nodig.
Waar ben jij niet zo goed in in de keuken?
Ik ben niet goed in de keuken tout court :p
(en ik kook dan ook niet graag)
Haha, zalig die herkenbaarheid van vlees bakken. Het is een geruststelling dat ik niet de enige ben.
Ik heb ook wel moeite met witte bechamelsaus maken. Ik vind die timing moeilijk en kloppen en je moet precies zoveel tegelijkertijd doen? Ik heb het twee keer gedaan en laat het nu iedere keer over aan vriendlief. Zou beter nog eens m’n faalangst opzij schuiven en het nog eens proberen…
Oh ja, bechamelsaus, dat kon eigenlijk ook nog op mijn lijst! Ik vind dat ook lastig ja. Ik heb ooit in de Aldi eens zo’n doosje gekocht met poedertjes voor bechamelsaus. Beetje erg wel om het zo te doen, haha, maar die was wel heel lekker. Je moest dat gewoon in koude melk mengen en dan opwarmen.
Ik denk ook vaak als ik Jeroen Meus dat zie doen dat het toch niet zo lastig is maar dat valt dan in de praktijk altijd dik tegen.
Ik kan ook helemaal geen vlees bakken, maar eender welk: kip, steak, hamburgers,… Ofwel is het te droog gebakken ofwel doe ik het niet genoeg. En uien, ik haat ze ook!
Inschatten is hier ook een probleem. Voor ons tweetjes lukt het doorgaans wel. Of toch bij een klassieke aardappel + groenten + vlees/vis/gevogelte/veggie dag. Maar wanneer ik een pangerecht of ovenschotel maak is er altijd wel wat over. Geen probleem wanneer dat een portie voor één man is want dan vries ik het gewoon in. Maar vaak zijn het zo van die porties die teveel zijn om weg te doen maar te weinig om er mee gegeten te hebben. Ik ga gewoon wat vaker van die restjes-buffet dagen moeten inplannen met allerlei potjes waar je uit kan opscheppen.
Das een keigoed idee; restjesbuffet! 😀 Ik ga dat onthouden.
Ik heb zo’n hekel aan uien snijden, de tranen lopen me dan over mijn wangen. Ik laat mijn vriend het meestal maar doen.
Ik kan moeilijk inschatten in het algemeen. Als het nu gaat over hoeveelheid, tijd, afstand, .. het is een moeilijke noot om te kraken steeds.
Leuk artikel. Ik kan nooit goed inschatten hoelang iets moet. Dus het kan voorkomen dat de groenten en vlees allang klaar zijn en de aardappels nog moeten koken. Geef mij maar eenpansgerechten 🙂
Oh ja dat heb ik dus ook vaak! Te veel denkwerk, haha.
Hahaha su-per herkenbaar. Koken moet inderdaad op muziek anders is het niet meer leuk. Snijden kan ik ook niet goed maar het is niet door die messen, maar puur door onhandigheid. En dat is wat hoor, als vegetariër. Weet je hoeveel groeten ik moet snijden!! En ik moet ook altijd een recept hebben, maar wat jij bedoelt met avg’tje dat weet ik precies niet :p
AVG staat voor aardappelen, vlees, groenten 🙂 denk dat het vooral in Nederland gekend is hoor. Ik koop best veel diepvriesgroenten voor in mijn ovenschotels of eenpansgerechten en daar moet je gelukkig niet veel aan snijden :p
Porties inschatten vind ik ook soms moeilijk. Ik ben een grote eter en kom liefst 2 dagen toe met hetgeen ik maak zodat ik maar om de twee dagen moet koken 😀 En als ik dan merk dat het net iets te weinig is, dan eet ik minder met als gevolg dat ik dan nog honger heb…
Wat een leuk idee voor een artikel! Ik vind koken dus ook heel erg leuk, maar ik maak er ook echt een bende van vaak, en ik ben supertraag met snijden. Ik vind het niet eng of zo, maar het duurt gewoon echt een eeuwigheid. Zelfs als ik denk: oooo, maar een beetje snijwerk, is zo klaar, dan ben ik makkelijk weer 3 kwartier verder voor ik daadwerkelijk kan gaan koken.
Hehe, je bent niet alleen! Bij mij is het vooral coördinatie die nogal moeilijk loopt: drie pannen tegelijk op het vuur waarmee je tegelijk iets moet doen.. No thanks!