Unsuccessful adulting #2

Ongeveer 6 maanden geleden (lijkt al veel langer eigenlijk!), in het prille begin van m’n blogje (haha), schreef ik al een keer een artikel met tien redenen waarom ik niet zo’n succesvol volwassen mens ben. En kijk, we zijn ongeveer een half jaar verder, en ik heb alweer elf nieuwe dingen bedacht.

1. Ik ben super slecht in ruzie maken. Ten eerste haat ik het gevoel dat iemand boos op me is. Of teleurgesteld. Dan wil ik eigenlijk gewoon een goed potje janken. Wat ik dan meestal ook doe. Ik weet ook in veel gevallen wel hoe ik me moet gedragen. In mijn hoofd ben ik heel kalm en chill en zeg ik wat ik te zeggen heb. Maar dat wil dan nog al eens tegenvallen bij de werkelijke uitvoering. Bij mijn vriend weet ik bijvoorbeeld maar al te goed dat ik hem eigenlijk gewoon een tijdje gerust moet laten. En na een half uurtje is het dan over en kunnen we er iets over zeggen. Maar nee, ik wil altijd per se alles NU ONMIDDELLIJK oplossen. En doordat dat bij hem niet werkt, ga ik heel hysterisch zitten huilen. Waardoor ik me dan nadien nog idioter voel.

2. Actie in de Kruidvat voor een halve kilo gratis snoep bij aankoop van twee producten? Ja hallo?! Dan moet ik toch gewoon zo’n pot gaan halen? En me dan drie avonden na elkaar ziek eten in snoep. En me schuldig voelen. En dan beslissen dat ik nooit, maar dan ook nooit, meer snoep ga kopen. Tot de volgende actie natuurlijk. Dan begint het gewoon weer van voor af aan.

3. Ik zou op een vrije dag gewoon een hele dag Netflix kijken of op m’n computer zitten. Liefst met mijn pyjama aan. En heel veel chocola.

4. Ik ben altijd heel ijverig en serieus in het opruimen van mijn kamer. Alles moet pikkobello in orde zijn! Ik neem mezelf voor om vanaf nu écht mijn schoenen altijd meteen terug op het rekje te zetten. Geen kleren meer op de grond gooien. Dingen die in de was moeten, gewoon direct in de was gooien. En de volgende dag ben ik weer terug bij af.

5. Ik kan niet goed op hakken lopen. Of ja, dat denk ik toch. Ik ben me altijd super bewust van mezelf als ik hakken draag. Thuis gaat het allemaal wel oké. Maar dan kom ik in het openbaar en gaat het mis. Ik doe een poging om heel elegant te zijn, maar het ziet er waarschijnlijk gewoon heel belachelijk uit. Maar ik heb sinds kort ontdekt dat er ook gewoon korte hakjes zijn. Vijf centimeter ofzo. Dat lukt prima! Hoera! Want ik vind hakken wel heel mooi. En nu kan ik oefenen met die kleintjes en altijd wat hoger gaan. Moet lukken!

6. Soms koop ik kleren van de kinderafdeling. Ja daar pas ik gewoon in. Die dingen zijn vaak zo veel leuker dan echte volwassenmensenkleren. Serieus! En ook nog eens goedkoper. Of ja, soms toch. En niemand die het ziet! Want mijn vrienden hebben geen veertienjarige kinderen die dezelfde kleren dragen. Perfect!

7. Als mijn vriend en ik aan zee zijn, dan sleuren we de matras van ons bed naar beneden en gaan we gewoon daar slapen. Super gezellig! En makkelijk. Ik val namelijk altijd al in slaap tijdens de film en hij kijkt dan nog verder. Maar ik wil graag samen in bed gaan liggen dus dan knor ik in de zetel tot hij ook wil slapen. Dan moet ie me wakker maken en dan ben ik heel soezig. Dus zo’n matras in de woonkamer is gewoon veel handiger. En volgende keer maken we er een heus fort van!

8. Ik heb een soort achtervolgingsangst op de trap. Allereerst moet zeker overal het licht aan. En dan probeer ik heel beheerst de trap op te lopen, maar innerlijk neem ik hem met drie treden tegelijk en storm ik m’n kamer binnen. Ik vind het ook altijd zo’n eng gevoel als iemand achter me op de trap loopt.

9. Ik eet liefst dingen met een korstje rond. Kroketten, fishsticks, gepaneerde kipdingetjes, bamihapjes … Geef me een korst en ik ben blij. En dat is vooral kindjeseten. Zo noem ik dat. Dingen die kindjes lekker vinden. Als een kind het lust, ik ook! Lekker handig en totaal niet ingewikkeld. Gezond? Dat is dan weer een andere zaak.

10. Het lukt mij niet om mijn dekbed in m’n hoeslaken te stoppen. In m’n eentje. Mijn vriend doet het zonder problemen, maar ik heb echt hulp nodig. Dus ik ben heel blij dat hij het kan. Dan laat ik het lekker aan hem over in ons huis later.

Ben jij een succesvol volwassen mens?

Bron afbeelding

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

21 reacties

  1. Hahaha ik herken me zo in punt 1. Terwijl hij juist het type is dat dan even een rondje gaat lopen om zijn hoofd leeg te maken, wil ik altijd meteen alles uitpraten. Wat voor hem dan juist rustgevend is voelt voor mij heel machteloos. Dan wil de emotie ook nog wel eens omslaan in verdriet (lees: huilennnn)

    Ik herken me trouwens ook best wel in punt 2 en 3 haha.

    1. Oja je beschrijft het echt p e r f e c t ! Ik ben een echte huilebalk. Haha.

  2. Wat een leuk idee om de matras beneden neer te leggen, lekker knus! Erg herkenbaar van dat gedoe met het dekbed. Ik laat het vaak ook liever aan mijn vriend over, ik bak er niks van haha.

    1. Je moet echt een keer je matras verslepen! Zo leuk! Ik voelde me net weer een kind! Haha 😀

  3. Hihi, wat een leuk en herkenbaar lijstje. Een dekbed in het hoeslaken lukt me dan weer wel, maar die achtervolgingsangst heb ik echt dubbel en dik! En stiekem ben ik al de hele tijd aan’t Netflixen vandaag, oepsieee. Liefs!

  4. Kaylin schreef:

    Haha zo zalig! En herkenbaar ook wel. Ik kan pas sinds kort een dekbed in hoeslaken stoppen. En ik heb paar maanden geleden nog een broek gekocht in Bel&Bo. Vrouwenmaat 34 was veel te lang en spande aan mijn buik 🙁 Neem ik 176 zit die broek perfect! Kledij kopen is soms zo moeilijk!

  5. Haha, matrassen in de living, pyjama’s, series en chocolade, bang zijn voor achtervolgingen en opruimintenties… Zo herkenbaar allemaal. Ik slaap ook nog altijd met een teddybeer “om mijn schouder te ondersteunen”, ik kijk na een enge film onder het bed en als ik alleen thuis ben hou ik soms een K3-karaoke. Volwassen worden is voor binnen een jaar of 20 😉

  6. Haha, in krijg ook altijd zo’n naar gevoel als er iemand achter me op de trap loopt – wie het ook is! Kan daar echt niet tegen :’) Best maf, geen idee waar dat vandaan komt.

  7. Haha, heel leuk én herkenbaar. Ik wil ook nog helemaal niet 100% volwassen zijn, stiekem!

  8. Nope, unsuccesful adulting hier! Hoewel ik ook best goed ben in doen alsof ik alles op orde heb.

  9. Korstjeseten!! Njammie!! En ooh, die matras in de living heb ik nog niet geprobeerd, maar zou ik wel willen 😀

  10. Nummer 11 is zo herkenbaar! Als ik m’n dekbed in m’n hoeslaken stop (en dat hoef ik niet vaak te doen) dan lukt dat gewoon écht niet. Je bent niet de enige dus 😉

  11. Hahaaa ik herken wel veel hoor! Om die laatste moet ik wel lachen. Ik kan dat ook écht niet. Uiteindelijk word ik daar dan super chagrijnig van ondat het niet lukt… :’) Hoe jij die achtervolgingsangst omschrijft, precies dat had ik vroeger ook. Ik herken het gelijk! Nu gelukkig bijna niet meer, maar soms krijg ik ook nog wel zo’n gevoel ja, haha.

    1. Haha ja ik kan ook echt suuuper chagrijnig worden als het er dan eindelijk in zit en je allemaal van die bobbels hebt. Haha.

  12. Haha, ik herken echt zoveel dingen uit dit lijstje! Tot aan een dekbed niet in de hoeslaken kunnen stoppen aan toe. Ook kijk ik nog regelmatig op de kinderafdeling voor kleding. Soms baal ik zelfs dat iets alleen in maat 128 te koop is, omdat ik het ook zo graag zou willen. Oeps! 😉

  13. Hahah ook dit is weer heel herkenbaar. Op een vrije dag doe ik het liefste ook niks. Op zondag (zoals vandaag hoera) kan ik mezelf er ook niet toezetten om überhaupt uit mijn bed te rollen en wat nuttigs te gaan doen. Dus dat doe ik ook lekker niet.