Dingen die de laatste tijd heel erg op mijn zenuwen werken | part 1.
Oké jongens, even relativeren. Het is niet omdat ik deze post schrijf, dat dit een dwaze week / maand is. Er zijn gewoon af en toe wel een paar dingen die mij irriteren en het leek mij enigszins grappig om daar iets over te schrijven. Want als ik er zo over kan nadenken (als in: hé ik ga hier een blog over schrijven) is het allemaal minder irritant.
* Dat Baloe, als ik thuis ben, elke keer ik mij rechtzet, als een hondje achter mij komt gelopen. Dude, blijf gewoon op je krabpaal zitten, ik ga naar de wc. Oké, danku.
* De vrienden en familie van de bruidjes in Say yes to the dress. Serieus. Die mensen zijn soms zo gemeen. Als ik ooit trouw en een jurk moet gaan kiezen, heb ik al geen zin meer om mensen mee te nemen. Al is mijn familie wel leuker natuurlijk 😉 Dan heeft de bruid een jurk aan waar ze zelf super zot van is, gaan die mensen die mee zijn allemaal commentaar geven à la echt niets voor u en jij hebt een zus of zo jurk nodig. Het draait niet om wat jij mooi of lelijk vindt, maar om wat de bruid wil. Zwijg gewoon als je niets positief kan zeggen.
* Dat de postbode altijd super ongegeneerd door ons raam naar binnen staart. Met als toppunt deze week dat hij ons raam voorbij reed, de post in de bus stak en dan even terug kwam gereden om toch nóg eens binnen te kijken. Met zijn handen op’t raam enal om zeker alles goed te zien.
* Dat ik mij nu, door onze glurende postbode, verplicht voel om onze gordijntjes toe te doen terwijl dat super veel licht buiten sluit. Dilemma’s.
* Dat buschauffeurs altijd al vertrekken nog voor iedereen kan gaan zitten. Kan me best voorstellen dat het grappig is om die struikelende mensen te zien, maar ik vind het niet tof. Daarbij moest ik dus vorige keer ook mijn smsticket laten zien aan die mens terwijl hij al aan’t rijden was. Ik bedoel maar, echt veilig is dat ook niet hé?
* Dat ik Baloe buiten laat om ook eens een frisse neus te halen en dat hij dan een half uur later terug binnen komt en besluit om in de garage te plassen. Why?!
* Dat ik maar niet leer om voorzichtig te doen met de olie als ik ovenpatatjes maak waardoor ze altijd te vettig zijn. En dat ik altijd de buitenste cirkel van een van onze kookplaten vergeet aan te zetten waardoor ik me er telkens over verbaas hoe traag de pan opwarmt.
* Onze broodrooster is altijd heel enthousiast als ie bokes mag roosteren maar nog enthousiaster als ze klaar zijn. Mijn boterhammen vliegen altijd in de lucht en eindigen dan vaak op de grond. Ik maak er nu een sport van om in te schatten waar ze zullen landen en daar dan mijn bord te zetten. Haha.
* Dat ik mag gaan solliciteren en dat de recruiter dan zegt dat het voor hem al héél lang (van toen hij mijn cv zag) duidelijk was dat ik absoluut niet de geschikte persoon ben voor de job. WAAROM MOET IK DAN OP GESPREK KOMEN EN DRIE UUR VAN MIJN KOSTBARE TIJD VERSPILLEN?!
* Een week lang elke dag telefoon krijgen van een anoniem nummer. Stop gewoon met bellen oké? Ik neem toch niet op en als je mij nodig hebt, spreek dan een voicemail in.
* Dat de winkelkarren van de Aldi echt heel zwaar en lomp zijn om mee te rijden en dat ik mij in een permanente staat van spierverrekking bevind als ik een poging doe om zo’n volgeladen ding naar de auto te duwen zonder brokken te maken.
* Dat wij hier thuis zeker 3 van die super handige plooiboxen hebben staan waarin we perfect onze boodschappen kunnen vervoeren en die toch altijd in de auto vergeten te leggen waardoor alles los in de koffer moet.
* Dat Baloe zijn speeksel altijd afkuist aan onze muur en wij nu zo’n ranzige, vuile plek hebben. #crazycatlady #nietecht #tochwelhoor
* Dat mijn haar met deze vrieskou echt op niets lijkt. Geen volume, rare pluimpjes en alsof dat nog niet stom genoeg is, is het super statisch en plakt het tegen mijn gezicht. Nice.
* Dat MTV de chatfunctie terug besloot te brengen (why? De enige mensen die daar chatten zijn vooral “man 35 is op zoek naar een jong meisje om mee te babbelen”) én dat dat de helft van het scherm in beslag neemt waardoor ik maar de helft van Catfish kan zien én dat de ondertitels achter die chatbalk zitten dus oké ja. Ik versta wel Engels, maar ondertitels zijn toch handig.
* Mensen zeggen altijd dat er geen domme vragen bestaan, maar naar mijn mening zijn die er dus wel degelijk. Toen ik laatst op de trein zat, zat ik tegenover een koppeltje van een jaar of 19 en ik moest echt m’n best doen om niet te eyerollen. Ze zaten ten eerste heel de tijd super klef te tongen. Heel schattig dat jullie verliefd zijn maar ik wil geen tong zien. En ten tweede stelde het meisje heel de tijd van die idiote vragen aan de jongen. Het is haar vergeven als ze nog nooit een trein nam, maar dan nog. De conversatie ging ongeveer zo:
Meisje: Wat zijn die briefjes?
Jongen: Onze tickets.
Meisje: Ah oké. Wat moet je daar mee doen misschien?
Jongen: Afgeven hé.
Meisje: Aan wie dan?
Jongen: Aan de conducteur.
Meisje: Wanneer?
Jongens: Als hij langskomt.
Meisje: Wanneer is dat dan?
Jongen: Ja dat weet ik niet. We zullen het wel zien als hij hier is hé.
Owkeejkes.
Is er iets wat jou de laatste tijd heel erg op je zenuwen werkte?
Photo by Nathan Dumlao on Unsplash
Yes, een ergernis-lijstje. Ik ben eigenlijk een eeuwige optimist maar om de één of andere reden wel gek van dit soort lijstjes. Die van Talitha vind ik ook altijd leuk. Na het lezen van jouw opsomming prijs ik mezelf heel gelukkig met onze postbode. Zij staat hier vrij vaak aan de deur met nieuw leesvoer voor me en heeft ondertussen al een tijdje mijn gsm-nummer. Ze weet dat ik met mijn gezondheid sukkel en stuurt me soms een berichtje wanneer ze een pakketje bij heeft zodat ik zeker thuis ben én nadien niet naar het postkantoor moet fietsen om een pakje op te halen. Bij ons is het zelfs omgekeerd. Ik zwaai soms vanachter het gordijn naar haar wanneer ze haar fiets tegen onze gevel zet. 🙂
Amai zalig zo’n postbode! Ik ben ook zot van zo’n lijstjes en ik vind het eigenlijk ook wel heel tof om ze samen te stellen. Ben zelf ook een optimist en positivo, maar af en toe eens ventileren is wel eens tof!
Ik kom niet meer bij! Super concept om over te bloggen, normaal ben ik altijd pro positiviteit enal, maar dit is gewoon te grappig en herkenbaar om negatief te vinden. En daarbij: we mogen allemaal toch is klagen zeker! (Volgende keer als de postbode komt moet je je onder of naast het raam verstoppen en zo creepy Scream-gewijs voor het raam springen eens hij binnenkijkt om nadien gewoon casual verder te lopen 😉 )
Hahaha ja geweldig! 😀
ik zou die postbode eens aanspreken en anders kun je altijd nog je broodrooster op hem richten 😉
Haha Irene! Ik kan me geloven dat het heel frustrerend voor je is, maar het is ook gewoon wel grappig, hihi. Al is die postbode wel écht creepy!! En misschien is dat anonieme nummer iemand die je opbelt om te sollicteren? Dat had ik ook heel erg veel toen ik op zoek was naar werk 🙂 Ik kan me trouwens al helemaal inbeelden dat je met je bordje aan het rondcrossen bent om je zwevende boterhammen te vangen, haha. Geestig! Liefs 😀
Ja dat zou best kunnen, maar je zal zien dat die ene keer dat ik dan opneem omdat ik denk dat het belangrijk is, het één of andere call agent is die me ikweetnietwat wil aansmeren. Vandaar dat ze dus maar iets moeten inspreken als ik niet op neem. Ik kan toevallig net altijd bezet zijn en doordat ze anoniem bellen kan ik zelf ook niet terug bellen :p
Heel leuk dit! Love it. Alhoewel, die postbode, euh.. creepy echt! Ik zou hem eens staan opwachten en op dat moment de deur opendoen, haha. Gaan solliciteren en dan te horen krijgen dat ze toch al weten dat je niet geschikt bent, heb ’t meermaals gehoord 🙁 Ik snap het niet, echt niet. Dat is zowat met je voeten spelen, niet?
Irritant hé. Ik snap ook niet dat die mensen dan zelf hun tijd niet nuttiger te besteden hebben. Bijvoorbeeld met sollicitanten waarvan ze weten dat ze wel geschikt zijn. Frustraties!
Wij kijken duidelijk naar dezelfde programma’s. 😀
Haha, oké, die postbode is eigenlijk best wel creepy! De laatste tijd is er ook altijd een onbekend nummer dat mij belt, maar het is Hello Fresh want ik heb tijdens een wedstrijd van hen per ongeluk aangevinkt dat ze me mogen bellen en nu doen ze dat dus. Dagelijks. Ook al neem ik niet op. Blijven proberen, jongens, hahaha. En ja, ik (her)ontdekte de MTV-chat ook onlangs, hahaha, superbelachelijk! Leuk tv-hoekje hebben jullie trouwens 🙂
Ha danku 🙂 ben er ook wel blij mee! 😀 En ja, blijven proberen. Bij mij is het bellen ondertussen gestopt gelukkig.
Hahaha, superleuk om te lezen, kan me voorstellen dat sommige situaties minder aangenaam zijn om mee te maken :p Wel degoutant van die recruiter, daar zou ik echt niet mee kunnen lachen. En het plooiboxenverhaal ken ik. Wij bestellen vaak bij Collect & Go en denk dat we hier al gemakkelijk 8 of 9 van die plooiboxen hebben liggen die we telkens vergeten mee terug te nemen… Als we ze wel eens meenemen krijgen we wel een grote ‘korting’ op onze bestelling dus da’s wel fijn 🙂
Ik heb nog op het punt gestaan om een mail te sturen naar die mens maar ik hoorde in mijn hoofd let it go, let it gooo en dus liet ik het maar gaan. Krijg je een nog grotere korting als je al je boxen tegelijk meeneemt? 😀
Oooh, heerlijk Irene! Maar even serieus, die postbode is niet oké, die recruiter is ook niet goed bij zijn hoofd en dat meisje in de trein…kwam zij wel van planeet aarde? Zelfs als je nog nooit met de trein hebt gereisd, dan heb je toch wel een beetje common sense? Ik neem jouw ergernissen even voor je over hoor, haha. Wat bestaan er toch veel irritante mensen!
Buttons doet trouwens precies hetzelfde als ik opsta, maar ik vind het eigenlijk wel schattig. Ze mag prima met mij mee naar het toilet, haha. Waar ik soms wel gek van word is dat ze steeds niet weet of ze buiten of binnen wil zijn. De heeele tijd moet ik weer naar de deur lopen om hem voor haar te openen. Om gek van te worden! Maar ja, als je het niet doet, dan houdt ze niet op met zeuren, haha.
Haha ik stond laatst boven op de trap en Baloe was me gevolgd. Toen ben ik rondjes gaan lopen (naar de slaapkamer, twee trapjes naar beneden, weer naar boven, naar de badkamer, terug naar de slaapkamer) om te kijken of ie nog altijd zou volgen en jep! Toen vond ik het eigenlijk ook wel cute 😀 Onze Baloe blijft soms wel lang buiten maar dan roepen we hem ’s avonds voor we gaan slapen wel naar binnen. Hij gebruikt ook een speciale miauw om te laten weten dat hij binnen moet zijn :p
Haha, geweldig! Maareeuuh, die postbode, niet ok! Weeeeird… Ik zou ook mijn gordijnen toe doen ;-).
Spijtig hé want ik vind het zo fijn om de gordijnen open te hebben.
Haha, helaas allemaal zeer herkenbaar. Ik had laatst een college waar er 1. Mensen doorheen praatten (kan ik dus echt niet tegen). 2. SJJJJJJT zeggen als diegene zelf 2 minuten geleden een of ander lied zat te zingen 3. Na dat er een vraag al 4 keer is gesteld nog te zeggen “maar wat is nou…” Echt, sommige mensen 😉 Leuk artikel Irene! Liefs
Oh daar kreeg ik ook altijd kriebels van! Let gewoon op of hou je in stilte bezig hé.
Huh die postbode? Oke, ik kijk ook graag naar binnen bij mensen maar dat gaat er wel een beetje over :p
Hahaha en die laatste conversatie!
Haha ja ik kijk stiekem ook wel graag binnen hoor, maar ik zou het nooit op die onsubtiele manier aanpakken :p
Pff statisch haar had ik ook wel last van hoor. Zo frustrerend maar gelukkig is het nu al beter.
Wel supererg van die postbode. Misschien doorgeven via de site van Bpost?
Haha ik herken -helaas- een heleboel frustraties. Dat van die postbode heb ik gelukkig niet, klinkt heel vervelend. Maar dat probleem van statisch haar wel. Blijkbaar heeft het iets te maken met de oostenwind, hoe dan ook, ik heb de afgelopen weken al een heleboel mensen geëlektrocuteerd, dus ik denk dat mijn omgeving het naderhand ook wel beu is, haha. Gelukkig kunnen we dat soort frustraties met z’n allen delen en wat stoom afblazen. 🙂
Ik elektrocuteer vooral mezelf als ik iets van metaal aan raak :p
Haha, zo’n lijstjes schrijf ik dus ook graag omdat ze opluchten. Maar zeg, dat van die postbode vind ik wel een beetje raar. Zoiets kan toch niet?! Bij ons zijn er twee postbodes die altijd keihard op het raam kloppen als de deur niet meteen opengaat. Dat vind ik al vervelend. Ik verschrik me daar elke keer opnieuw van. Zo aggresief. En wow, de chatfunctie heb ik nog niet opnieuw voorbij zien komen op mtv. Oef. Vond ik dus ook zo vreselijk. Stom dat dat er terug is.
De pakjesmannen bonken ook altijd keihard op het raam én duwen op onze twee deurbellen :p en die staan dan ikweetnietwaar geparkeerd dus dan ga je de deur open doen en is er niemand te bespeuren omdat die eerst aanbellen en dan het pakketje gaan halen.
Ieuw, zo creepy van die postbode! Je kan altijd klacht gaan indienen bij de post, dat heb ik ook nog gedaan. Het was wel om te zeggen dat we altijd briefjes in de bus kregen van ‘u was niet thuis toen we het pakje wilden leveren’ terwijl we héél zeker wel thuis waren, maar klachten zijn klachten hé. Eens toevallig binnenkijken kan nog, maar echt terugkeren? Bah.
Erg hé! Wij kennen iemand die bij de post werkt en hij zegt dat dat inderdaad regelmatig gebeurt.
Boe voor de.postbode en die recruiter. Zo’n dingen doe je toch niet!
En af en toe eens goed ventileren kan wel eens deugd doen.
Het is stiekem toch wel fijn inderdaad om eens te ventileren 🙂
Die postbode!!! Vreselijk lijkt me dat. Ik zou me gelijk afvragen waarom hij dat doet.
Ik denk er maar bij dat hij ons interieur mooi vindt :p
Soms is het ook gewoon fijn om je frustratie even uit te spreken of van je af te schrijven. Er zijn ook gewoon echt wel heel wat dingen irritant in het leven 😉 Pff, die postbode…ik kan me voorstellen dat je je daar nogal aan ergert. Ooit van privacy gehoord, meneer?! Ik moest wel lachen om het probleem met het broodrooster. Zou toch knap zijn als de geroosterde boterhammen dan precies op je bord terechtkomen 😉 En die recruiters, dat lijkt me ook wel heel erg irritant! Alsof je niets beters te doen hebt dan je doelloos voor te bereiden op een sollicitatiegesprek… Sommige mensen!
En alsof die recruiter zelf niets beter te doen heeft dan mensen uit te nodigen die niet geschikt zijn. Maar het is inderdaad wel fijn om even te ventileren 😀
Hahah ik heb me weer kostelijk vermaakt :p Dat gesprek tussen het meisje en de jongen in de trein, hahaha. Die hadden zeker nog nooit met de trein gereisd?! Die chat functie van MTV snap ik ook niet trouwens…
Ik zat ook echt in de trein m’n best te doen om de whattefack uit mijn hoofd niet op mijn gezicht te laten zien :p