Soms verbaas ik mezelf
Als ik bijvoorbeeld drie dagen na mekaar mijn ochtend- én avondroutine volhoud en vrolijk mijn gezicht sta te wassen en hydrateren. (Ik voel mij dan instant een geslaagde volwassen vrouw en ik heb zelfs eens twee maanden elke dag mijn ochtend- en avondroutine gedaan en toen was ik het ineens weer een soort van vergeten. Ik weet dus dat ik het kan, het is alleen wachten tot ik weer in een soort van “KOMAAN EH!”-modus schiet.)
Of als ik een salade eet als middageten. Ik hou niet van sla, ik vind dat zo’n smaakloos iets (is dat een groente?) en je kan dat niet goed met een vork prikken. En croutons vind ik wel héérlijk, maar dat kan je ook niet goed prikken en ik houd eigenlijk ook niet van alles door elkaar gemengd met dressing erop. En toch vind ik dat dan wel lekker en dan bedenk ik dat ik vaker salade ga eten en dan koop ik een boek met saladerecepten. Wie ben ik??
Of als ik eens maar één – oké nee, niet overdrijven – drie snoepjes neem in plaats van direct de hele zak leeg te eten.
Of als ik zonder weerstand te voelen uit mijn bed rol, in de douche ga staan en er dan ook zonder nieuwe weerstand weer vanonder kom. Ik vind al die overgangen heel moeilijk. In de douche staan = oké, alle stappen nemen om eronder te gaan staan = niet oké.
Soms verbaas ik mezelf ook door te koken en dan mijn keuken niet als een stort achter te laten. (Als ik kook is alles rommel en ik ben dan zo’n mens die mega overweldigd geraakt door die zelfgemaakte rommel en dan niet weet hoe ik dat in godsnaam allemaal moet beginnen opruimen. Het lief krijgt daar ’t schijt van en ik snap dat wel want ik zou willen dat die Irene die dus sporadisch zichzelf verbaast door de keuken wel proper achter te laten na ’t koken zich vaker aandient, maar kijk.)
Of door een leuk woordgrapje te maken dat ik me nu uiteraard niet meer kan herinneren.
Of door de hele maand januari wel 57 keer naar de website van tinycottons te surfen, daar te kwijlen op alle sale en dan niets te kopen (want zelfs in de solden vind ik dat duur, ook al is het duurzaam en ben ik nu in zo’n levensfase aanbeland dat ik dat ook belangrijk vind).
Door niet een, niet twee, maar drie keer hetzelfde te bakken en dat drie keer te laten mislukken.
Of door drie uur na elkaar The Sims te spelen zonder dat ik besef dat er drie uur voorbij gegaan zijn.
Of door al bijna 8 jaar postjes te schrijven hier en nog altijd niet uitgebabbeld te zijn. Hoe is’t mogelijk eigenlijk?
Door als eeuwige koukleum bij het minste streepje lente (en zelfs dan nog eigenlijk) al gelijk met blote enkels naar buiten te gaan ook al is het nog januari en is 8 graden nu ook weer niet zo warm.
Verbaas jij jezelf soms ook?
Heb je geen zin om een comment achter te laten, maar wil je wel je waardering tonen?
Klik op het hartje hieronder! ↓
DANKJE! ☻︎
Dat van die douche is zo herkenbaaarr! Ik heb regelmatig dat ik wakker word en de stapjes van mijn ochtendroutine niet overzie. Uit bed komen, naar de WC, tandenpoetsen, wassen, aankleden, ontbijt maken… teveel stappen, gevoel hebben geen overzicht te hebben en dan laat maar. Irritant is dat, haha ,maar wel een goeie oefening om lief voor mezelf te zijn.
Ugh ja dat heb ik dus ’s ochtends en ’s avonds. En eigenlijk, als ik het ’s avonds rond 19u al doe of als ik D in bed heb gelegd, dan gaat het wel, maar als ik het doe net voor ik in bed ga vind ik het eigenlijk teveel gedoe en denk ik ook al snel ‘laat maar’.
Herkenbaar van het douche, maar dan vooral met onder de douche vandaan komen: kouuuuuuuuuuuud.
Gek genoeg vergeet ik m’n serum en dagcrème dus minder vaak als ik naar m’n werk ga dan wanneer ik thuiswerk. Het is ook echt nog geen dertig seconden werk dus dat squeeze ik er wel tussen wanneer ik gehaast ben, maar als ik thuiswerk zit ik tot de middag in pyjama te werken en vergeet ik het dus wel vaak haha. De laatste tijd kan ik ook weer iéts beter opstaan (ook al ben ik wel nog altijd moe, maar ik vind het iets minder erg, progress). Oh en ik heb gisteren voor de eerste keer sinds laaaaang weer Sims gespeeld en ik was een beetje overweldigd hahaha, er was zoveel veranderd en hoe hou ik al die mannekes levend en blij??? Tot overmaat van ramp kreeg ik na een halfuur ook de melding dat mijn Sim aan ’t einde van z’n dagen is hahahaha, ik hoop dat ‘ie kerst nog haalt want ’t is net winter 😀
Hoeveel mannekes heb je om levend en blij te houden? :p Ik houd het maar bij 1 ventje, ik kan dat ook niet aan anders! Hopelijk leeft ie nog ondertussen 😉
Oh zo herkenbaar. Nu ik dit lees realiseer ik me dat ik mijn dagcreme alweer vergeten ben. En ik heb hem al bij mijn pil neergelegd (die ik niet vergeten ben), en dan toch vergeet ik het. Mijn avondroutine gaat wel goed, dat zit er nu eindelijk helemaal in (maar dat duurde ook sinds mijn 15e tot 2 jaar geleden)
Haha, oké maar ik onthoud hieruit dat er nog hoop is dat het er bij mij ook ooit eens ingeraakt.
Haha, heerlijk bericht.
Dat van die overgangen is heel herkenbaar. Dat van dat rommelig koken dan weer niet. Ik ben zo iemand die staat af te wassen en constant met de schotelvod in handen staat te koken, lol.
Haha, leuke dingen allemaal : D
Ik was dus vroeger zo iemand die elke dag binnen een paar seconden naast zijn bed stond als de wekker ging (hoe dan!). Tegenwoordig moet ik mijn best doen om in die 5 minuten dat ik nog blijf liggen, mijn ogen open krijg gehouden en niet weer in slaap sukkel.
Het douchen zelf en het klaarmaken vind ik dan weer minder erg, maar juist die minuten van bed tot in de douche, voordat ik onder de stralen sta en wakker wordt, meh. Daarna is het weer prima : D
Douchen is ook niet helemaal mijn ding. Er onder staan is heerlijk, maar alles eromheen kost zoveel energie!
Drie keer hetzelfde bakken en het laten mislukken ben ik ook erg goed in hoor!
Ik sta er nog steeds van versteld dat ik nog altijd inspiratie in overvloed heb wat blogposts betreft. Toen ik begon met Zwartraafje ging ik er vanuit dat ik na een tijd niet meer zou weten waarover te schrijven maar voorlopig is daar dus (gelukkig maar) nog geen sprake van.
Maaltijdsalades vind ik wel lekker maar daar ligt dan meestal zoveel op dat niet onder de noemer groenten valt dat ik niet echt meer kan beweren dat ik gezond aan het eten ben. Bijvoorbeeld een salade met witloof, peer, brie, rozijnen én pecannoten. Of eentje met sla en meloen maar ook mozzarella, serrano of parmaham en pecannoten.
Gisteren nog. Toen ik naar de keuken liep om een appel te halen terwijl er dinokoeken binnen handbereik lagen.
Wow! ;D
Die liefde voor slaatjes, ik begrijp ze ook niet. Ik wil gewoon zo weinig mogelijk sla en zoveel mogelijk lekkere dingen erbij. Spekjes, groentjes, kaasjes, dressing give it all…maar laat die sla maar gewoon thuis.
Heel herkenbaar! Ik snap mensen hun liefde voor sla ook niet en het gedoe voor en na het douchen is er gewoon te veel aan. Gelukkig kookt mijn man, want ik krijg dat precies niet georganiseerd om alles op tijd gaar te krijgen en dan ook nog op te ruimen.
Dat is ook echt het lastige aan koken. Ik kook meestal en soms is iets dan al koud tegen dat de rest klaar is, maar ja, dat is dan maar zo. Dat opruimen vind ik er wel altijd teveel aan :p
Wat een heerlijke blog dit! Ik herken het van dat douchen. Douchen is fijn, maar al dat gedoe dat er dan omheen komt kijken weer niet.
Ik verbaasde mezelf vanmorgen nog door gelijk echt in de actie te schieten toen ik wakker werd. Dat gebeurt ook maar zelden.