Feest in Ireneland!
Hoera! Het is vandaag feest in Ireneland! Op 19 september 2016 publiceerde ik mijn eerste blogpost. Gek te bedenken dat mijn blog toen het levenslicht zag en mijn kind precies op dezelfde dag 4 jaar later ook ter wereld kwam. De minibaas is dus vandaag 3 jaar geworden!
Dubbel feest dus en dubbele reden voor taart! Gelukkig hadden we nog wat overschot van zijn feestje want ik heb de afgelopen dagen genoeg gebakken voor een heel leger en komende vrijdag mag ik weer voor het trouwfeest van mijn schoonzus. Zaterdag bakte ik cheesecake en gisteren bakte ik een cake voor 22 kleuters.
Een stukje over de blog
Kijk, toen ik mijn blog begon had ik absoluut geen idee wat het ging geven. Ik tokkelde graag op mijn toetsenbord en ik las zelf heel graag blogs. Ik wou een plek waar ik mijn hersens wat leeg kon maken en ook leuke dingen kon delen. Ik was totaal niet bezig met hoe lang ik het mogelijks zou volhouden. Gezien al mijn andere projectjes altijd een relatief stille dood sterven, zat de kans er wel in dat ik het na een paar weken of maanden ook aan de kant zou schuiven. Maar zie, we zijn al zeven jaar verder en ik typ hier nog altijd met evenveel plezier stukjes. Ik sta daar zelf af en toe nog van versteld moet ik zeggen.
Als je me sinds het begin volgt of eens op een rustig moment in mijn archief bent gaan snuisteren, merk je dat er in die zeven jaar toch best wat watertjes werden doorzwommen. Ik vind dat bijzonder dat ik dat hier kan delen en dat jij dat dan leest. Misschien haal je er steun uit, misschien moet je eens lachen, of misschien verkneukel je je er wel om. Dat laatste zou ik wel minder tof vinden, maar kijk als ik dan op die manier iets kan betekenen voor jou is het ook maar zo. 😉
En ondertussen is het natuurlijk ook veel meer dan stukjes typen. Ik bedoel, ik heb echt mooie digitale en real life vriendschappen opgebouwd door tussenmarsenjupiter.be. Vroeger had ik altijd het gevoel alsof ik nooit ergens bij hoorde en ik geen plek had en nu heb ik dat gevoel niet meer. Op een manier is dit ook makkelijker: je vindt me leuk of je vindt me niet leuk. Ik ga er van uit dat je me niet zou volgen als je echt een hekel had aan mij en daardoor vind ik het cirkeltje waar ik me nu in bevind wel een erg fijne plek.
Een stukje over het kind
En zo wou ik gewoon even een kort postje schrijven over deze dubbele verjaardag en werd het ineens weer een heel verhaal en dan heb ik nog niets over het kind verteld. Dat wil ik toch ook nog graag doen dus hier komt nog een stukje.
D. is dus drie. Soms lijkt het alsof hij er al veel langer is en soms lijkt het nog maar pas geleden dat hij als lange smalle baby in mijn armen lag of in de draagdoek tegen mijn lijf geplakt hing. Hoe verschrikkelijk ik het toen soms vond, nu kijk ik echt met een beetje heimwee terug naar dat eindeloze rondjes lopen in de slaapkamer zodat hij toch maar in slaap zou vallen. Of de vele zorgen en het vele ziek zijn (alhoewel, naar dat ziek zijn heb ik geen heimwee, haha). Laatst reed ik op mijn fiets voorbij de plek waar hij naar de opvang ging en oh, wat mis ik die tijd ook – al was het maar omdat hij daar tot 17u terecht kon en hij nu om 15u15 al klaar is met school 😬. Nee, daar klaag ik niet meer over, we hebben een systeem nu en het werkt.
Als we zeggen dat hij nog te klein is voor iets zegt hij heel serieus dat hij wel al een grote jongen is. En als hij iets niet goed durft zegt hij dat hij wel ook nog een beetje klein is. Dat vat het perfect samen! Ik vind dat geweldig om te zien hoe dat klein mensje aan het groeien is en dingen leert in sneltreinvaart en dat ik er nu ook echt gesprekjes mee kan doen. En dan denk ik amai hij is al groot zeg! En als ik hem dan in de turnles een beetje zie twijfelen denk ik ook amai, hij is nog maar drie.
Ik heb het regelmatig best wel lastig gehad. Ik denk dat de combinatie autistische moeder en klein kind met zeer sterke eigen wil gewoon niet goed samen gaan voor mij. Die vermoeidheid en al dat geregel en nadenken waren er soms echt te veel aan en er zullen nog wel momenten zijn dat het allemaal mijn petje te boven gaat. Maar de laatste paar dagen denk ik regelmatig hoe geweldig fijn en rewarding ik het vind om mama te zijn. Ik zeg dan tegen D. elke avond als ik hem in bed leg dat ik het fijn vind dat ik zijn mama ben en dan zegt hij dat ik zijn beste vriend ben en ik ga vooral dat onthouden.
Eindelijk, het einde is nabij! 😉
En wat is de clue nu? Ik moeder graag. En ik ben jou heel dankbaar dat je hier al lang of kort komt meelezen. Dat je mij mailt of een reactie achterlaat of zelfs gewoon mee volgt zonder ooit iets te zeggen. Merci om er te zijn en voor al de steun! ♥
Gefeliciteerd met allebei 🙂
Joepie! Van harte gefeliciteerd met beide. Ik lees je weekblogjes graag.
Nog gefeliciteerd met deze mooie dubbele verjaardag. 3 jaar alweer, kleine D. Dat gaat snel!
Dubbel proficiat! Zeven jaar, amai. En toch dacht ik ook nog iets langer, want ik blog nu zelf vijf jaar of zo denk ik, en ik weet nog dat ik toen dacht dat jij echt al superlang blogde haha (geen idee waarom). Anyways, hoera!
Wat een fijne blog! Ik vind het prachtig wat je hier neerzet, zo puur en echt en vermakelijk door de herkenbaarheid en menselijkheid ervan. Mooi hoe jij er voor jezelf iets uithaalt en er ook veel mee geeft aan alle lezers die zo mee mogen genieten. Ik ben fan in ieder geval en hoop dat je nog heel lang blijft schrijven :-).
Gefeliciteerd ook met D. Kan me helemaal de struggles voorstellen maar prachtig als dan toch je eindconclusie is dat je graag moedert en dat je geniet van het mannetje!
Liefss!
Proficiat met je twee kindjes (een blog is ook een beetje een kindje toch? Soort van…)!
“Ik zeg dan tegen D. elke avond als ik hem in bed leg dat ik het fijn vind dat ik zijn mama ben en dan zegt hij dat ik zijn beste vriend ben en ik ga vooral dat onthouden.” = dit is echt TE schattig. Zo lief.
Proficiat met je blogverjaardag Irene! Ik vind jouw blog de allerleukste die er bestaat en lees die met heel veel plezier. En ook aan kleine D een dikke proficiat!
Een dubbele hieperdepiep hoeraaa voor je blog en voor D!
Een langer antwoord is nog onderweg en komt binnenkort bij je aan 😉
Zo bijzonder dat beide verjaardagen op dezelfde dag zijn! Proficiat voor kleine D en voor jou! Ik kom hier graag lezen alleszins.
Zeer herkenbaar wat je schrijft over het moeder zijn. Ik heb zelf ook best een prikkelgevoelig brein en ik merk toch ook de struggles die ik bij jou lees. Ik probeer bijvoorbeeld wel te genieten van woensdagen met de kindjes, maar ik ben tegelijk ook doodmoe en overprikkeld en ik wil gerust gelaten zijn, haha. Maar dat gaat natuurlijk niet. Maar het is inderdaad tegelijk ook heel erg mooi.
Oja en gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal van 3 jaar D. en 7 jaar blog!
Hoera voor jouw blog en de verjaardag van D.! Ik lees hier heel graag mee en kan me heel goed vinden in het waarom dat je schrijft.
Op nog vele jaren schrijf -en leesplezier!
Hieperdepieperssss!!
Wat een mooi pakkend stukje! Dikke proficiat aan allemaal!
Ik lees hier nog niet zo lang mee en ik heb ook geen goed blogleessysteem, waardoor ik periodes vergeet dat ik blogs volg om te lezen, maar ik ben altijd blij jouw blog te (her)ontdekken. Je schrijft zo echt en oprecht en vaak heel herkenbaar. Hopelijk mag en wil je nog vele jaren door tokkelen!
Jeej voor jou en voor D. en voor je blog! Dat zijn allemaal goeie redenen voor (veel) taart :-).
Dankjewel voor al het moois en leuks dat je hier met ons deelt. Hopelijk volgt nog een veelvoud aan jaren!
Lieve Irene, hiep hiep hoera! Voor D en voor jullie en ook nog voor jou apart voor je blog. Feest, feest, feest. Ik lees elke blogpost van jou met veel plezier. Ze doen me nadenken, heel vaak glimlachen, hardop lachen, meeleven, ja knikken van herkenbaarheid en ze geven me ideeën. Dankjewel daarvoor. Ik eet een stroopwafel voor dit feestje ok? 🙂 XXX
Wat een mooie, liefdevolle blog. Dubbel gefeliciteerd en op naar nog heel veel jaren met het kind én de blog!
Wat een mooi oprecht geschreven stukje weer 🙂 en van harte gefeliciteerd met je blogverjaardag en die van D. Voor mij is je blog een fijne plek om te verblijven en ik verheug me maandags altijd weer op je weekoverzichtje en wanneer er doordeweeks weer wat nieuws bij is gekomen dan lees ik dat graag op mijn gemakje door. Het is raar aan de ene kant want jij kent mij helemaal niet eigenlijk en ik jou alleen van je blog, maar toch voelt je blog als thuis zijn en leef ik helemaal met je mee. Vooral die oprechtheid vind ik zo fijn, dat maakt je blog authentiek en uniek 🙂 Ik hoop dat je nog lang blijft bloggen en we hier misschien wel mee mogen maken dat D. straks afgestudeerd is 🙂 Een lieve groet toegewenst van mij 🙂
Proficiat voor D’tje en proficiat voor jouw blog!
Ik ben heel blij met jouw schrijfsels elke keer, zo fijn om lezen.
Ik vind het internet soms geen fijne plek (meer) maar ik zoek er zoveel mogelijk wel leuke plekken op waar ik wel nog inspiratie en motivatie vind, en daar hoort jouw blog zeker bij! Dus dank je wel!
Merci om al zeven jaar lang lief en leed met ons te delen, in goede en kwade dagen 😉
Wat een prachtige post Irene!
Vooral de zin `dat D dan zegt dat je zijn beste vriend bent, vat alles samen <3
Gefeliciteerd met je blog (ik lees je graag! reageer soms wat minder) en met je zoontje. Hiep hoi hoera!