Dingen die heel normaal zijn maar die ik soms raar vind

Ik weet niet hoe het bij jullie zit. Maar soms overvalt het me ineens. Dan ben ik iets doodnormaal aan het doen (of ja, alles is relatief hé) en dan vind ik dat plots super raar. Als ik er dan wat langer over nadenk, wordt het alleen maar gekker. Dus ik vond het wel leuk om al deze doodnormale rare dingen te verzamelen in een lijstje.

Auto rijden.

Dan ben ik naar m’n werk aan het rijden, vind ik het plots raar. Het hele idee dat je in zo’n ding stapt en dat het dan rijdt. En dat iedereen in een soort van rijtje ergens heen gaat. Als je dan op je bestemming bent, moet je het ding nog ergens kwijt kunnen. Dat je het dan gewoon langs de kant van de weg kan zetten. En daarna weer ophaalt.

Het heelal.

Oké. Dit vind ik zelfs niet gewoon raar. Ik kan het gewoon niet bevatten. Ik denk er maar niet te veel over na want m’n hersens kunnen dat gewoon niet aan. Hoezo het heelal is oneindig? Ik vind het zo’n raar idee dat iets oneindig groot is. Dat het elke dag groter wordt. Hoe kan dat? Er moet toch iets zijn waarbinnen het kan uitbreiden? En nog zoiets: een zwart gat. Ik snap niet dat iets gewoon kan verdwijnen. Hoe dan? Ik sla gewoon tilt van het hele idee. En ik vind het best ook wel eng; de ruimte. Dat we daar met onze aarde gewoon een beetje dobberen en ronddraaien. Raar.

Het dagelijkse leven.

Opstaan. Werken. Eten. Ontspannen. Slapen. Die hele cirkel. Ik vind het zo vreemd soms. Dan stel ik me de vraag waarom we het toch allemaal doen. Zou ik niet liever gewoon volledig zelf m’n dagen indelen? En geen geld nodig hebben om te kunnen overleven? En langs de andere kant is het ook net heel geruststellend.

Slapen.

Slapen op zich vind ik niet raar. Ons lichaam heeft rust nodig. Maar ik vind het soms zo’n vreemd idee dat we op een bepaald tijdstip in bed gaan liggen. Onze ogen sluiten en hup, we zijn in dromenland. Dan verkeer je gewoon ongeveer acht uur in slaapstand. Je krijgt niets mee van alles wat er ondertussen gebeurt. Er kan evengoed iemand een hele nacht op de rand van je bed een boekje zitten lezen. Zonder dat je het doorhebt. Of een snor op je gezicht tekenen. Of je haar knippen en je nagels lakken. Kan gewoon.

Kinderen krijgen.

Dat is zo’n logische stap in een relatie. En toch vind ik het super raar dat dat logisch is. Je gaat een klein mensje maken. Dat je dan moet opvoeden. Dat is echt een mega grote verantwoordelijkheid hé. Als je zegt dat je geen kinderen wil, dan stelt iedereen automatisch de vraag: ‘Waarom niet?’. Terwijl dat dan niet gevraagd wordt als je er wel wil. En net dan zou ik het logischer vinden dat dat in vraag gesteld wordt. Ik las ooit een keer een interview met een vrouw die kinderloos wilde blijven. En mensen zeiden dan tegen haar dat dat heel egoïstisch was van haar. Nou waarom dan? Is het niet net super egoïstisch om kinderen te maken? Om jezelf voort te planten. Ja toch? En wat is er mis mee als je geen zin hebt in die gigantische verantwoordelijkheid? Of als je jezelf gewoon niet capabel genoeg vindt om een kind op te voeden. Helemaal prima toch?

En dus eigenlijk ook gewoon dat kind zelf. Dat het dan groeit in je buik en dat je na 9 maanden gewoon een minimensje hebt gefabriceerd. Wonderlijk. En raar.

Internet.

Dit is voor mij zoiets als het heelal. Ik vind het heel raar om te bevatten. Ik open m’n laptopje, en ik kan gewoon meteen op Google. Of Facebook. Of m’n blog. Maar waar zit dat dan? Haha. Waar zit het internet? Ik vind het echt heel erg vreemd. En hoe heeft iemand dat ooit kunnen uitvinden. En een plek kunnen geven. Ik snap niet dat iemand dacht: ‘Ik ga internet maken en ik doe dat zus en zo.’. Zo is het waarschijnlijk niet helemaal gegaan. Maar toch. Raar. Want je moet toch op internet kunnen om een site te maken? Maar hoe maak je dan internet?

Geld.

Dat is toch eigenlijk gewoon een stukje papier. En mensen hebben beslist dat dat dan €10 waard is. Gewoon dat hele concept van geld verdienen en uitgeven. En dat het gewoon elke dag gedrukt wordt (denk ik). En als ik er langer over nadenk vind ik ook het hele idee van geld op je rekening vreemd. Alsof je op een briefje zou schrijven: ‘Ik heb €3982’. Ik vind het zelfs zo raar dat ik het moeilijk heb om te beschrijven waarom ik het raar vind. Haha. Lekker vaag hé.

Ouder worden.

Mijn lichaam wordt ouder maar in mijn hoofd ben ik dus nog altijd zestien. Of nee, negentien. Volgens mij denk ik gewoon nog hetzelfde. Vind ik nog dezelfde dingen leuk. Vroeger dacht ik ook altijd dat als ik bijvoorbeeld 25 was, ik zus of zo ging zijn. En ik ben gewoon nog altijd dezelfde. Wat heel logisch is hé. Maar ergens verwacht ik nu ook dat ik op mijn dertigste best anders ga zijn als nu. Ook al weet ik dus dat dat niet het geval is. Ik ga nog altijd dezelfde Irene zijn. Ik ga niet plots heel volwassen zijn. Of heel anders denken.

Leven & doodgaan.

Een beetje doorgaand op het voorgaande. Leven. Oud worden. Doodgaan. Dit is dus dé levensvraag (hahaha): waarom leven we? Wij hebben toch letterlijk geen enkel nut? In mijn hoofd heb ik het gevoel alsof er een bepaald doel moet zijn aan ons bestaan. En dat is gewoon niet zo. Wat ook weer fijn is. Want we hebben de vrijheid om ons eigen leven in te delen.

Ook raar; dat het allemaal zo toevallig is dat ik op deze aarde rondloop. Als mijn ouders geen kinderen hadden gemaakt, dan was ik er gewoon niet. Of ik had evengoed een jongen kunnen zijn. En ik vind het ook moeilijk om me voor te stellen dat ik er op een dag niet meer ben. Dat ik gewoon weg ben. Dat mijn hoofd dan stopt met nadenken. En ondanks dat ik dat raar vind, geloof ik niet in een leven na de dood. Voor mij is dood gewoon dood. En dat vind ik dus ook gewoon heel raar.

En daar zat ik dan met m’n keitoffe idee om zo’n lijst te maken. Ik vond het uiteindelijk nog best moeilijk. Niet zozeer om de dingen te bedenken die ik raar vind. Maar eerder om het uit te leggen. Mijn eerste gedacht was altijd: ‘Ja ik vind dat gewoon raar. Gewoon heel erg raar. Maar waarom dan? Goeie vraag!’. En nu ben ik eigenlijk ook best benieuwd wat jullie er van denken. Haha. Misschien ben ik wel de enige met zo’n vreemde kronkel (please no). Of misschien is het één groot feest van herkenning. In dat geval: laat het me weten! En in het andere geval ook. Ik ben gewoon keibenieuwd. En als er andere doodnormale rare dingen zijn voor jullie, hoor ik het ook graag!

Foto bovenaan door Andy Holmes via Unsplash