50 Questions that will free your mind • 1
Een van de doelen van mijn Day Zero Project is om de 50 questions that will free your mind te beantwoorden. Ik ben hier in februari mee begonnen in mijn journal en omdat er zoveel boeiende vragen tussen zitten, besloot ik om er ook hier een paar te beantwoorden.
1. How old would you be if you didn’t know how old you are? // Hoe oud zou je zijn als je niet zou weten hoe oud je bent?
Als ik ALLES wat gebeurt in mijn leven in rekening neem, dan denk ik dat ik eigenlijk mijn huidige leeftijd zou hebben: 30 (enfin ja, ik ben 31 maar op dat ene jaar komt het nu ook niet aan eh). Kindje, getrouwd, huis, werk. Ik vind 30 ook een mooie leeftijd. Ik ben volwassen en voel me goed over mezelf en heb nog een heel leven voor me. Maar of ik me mentaal ook 30 voel, das een andere – goeie – vraag. Ik vind dat moeilijk te beantwoorden. Hoe voel je u als je 30 bent? Ik voel me eigenlijk op veel vlakken niet zoveel anders dan toen ik 25 was bijvoorbeeld.
2. Which is worse, failing or never trying? // Wat is erger, falen of nooit proberen?
Sowieso nooit proberen. Ik denk dat dat verschrikkelijk moet zijn om op het einde van je leven te denken aan alle dingen die je niet geprobeerd hebt maar zo graag wou doen. Wat je probeert kan beter mislukken en dan wéét je tenminste of het wat is of niet. Maar de stap om dingen te proberen is soms wel groot.
3. If life is so short, why do we do so many things we don’t like and like so many things we don’t do? // Als het leven zo kort is, waarom doen we dan zoveel dingen die we niet leuk vinden en vinden we zoveel dingen leuk die we niet doen?
Dat is iets waar ik soms zelf ook over nadenk. We zitten volgens mij allemaal zo vast in wat we denken wat hoort of opgelegd wordt door de maatschappij. Dat is een ding. Maar daarnaast denk ik ook dat we gewoon vaak niet de beste keuzes voor onszelf maken. Ik ervaar dat dus soms zelf ook hé. Dat ik dan denk dat ik eigenlijk liever ’s avonds eens wat vaker iets doe (iets creatief of eens puzzelen of tekenen) en dan uit gewoonte telkens toch voor de tv beland. Een mens is een gewoontedier hé en dat soort gewoontes sluipen er bijna ongemerkt in dus om die te veranderen moet je actief stappen ondernemen en dat kost energie en nadenkwerk. Ik denk dat we bijna automatisch de weg van de minste weerstand kiezen en daardoor veel leuks laten liggen.
4. If the average human life span was 40 years, how would you live your life differently? // Als de gemiddelde levensduur van de mens 40 jaar is, hoe zou je je leven dan anders leven?
Als de gemiddelde levensduur 40 jaar zou zijn, heb ik nog maar een dikke 8 jaar te leven. Slik. Als ik dat op voorhand zou weten, dan zou ik geen huis kopen tenzij iets kleins dat niet duur is (een chalet in de Ardennen ofzo) en dan zou ik zeker niet voltijds werken en volgens mij misschien ook geen kind krijgen. Want als ik op mijn 40ste zou stoppen met leven is D 10 jaar en dat is toch wel te vroeg om al zonder mama en papa door het leven te gaan hé. Maar misschien zou ik dan ook op mijn 20ste al een kind gekregen hebben en niet pas op mijn 30… Hm. 🤔
5. Would you rather lose all of your old memories, or never be able to make new ones? // Zou je liever al je oude herinneringen verliezen of nooit in staat zijn nieuwe te maken?
Ik zou dan toch liever al mijn oude herinneringen verliezen en wel in de mogelijkheid zijn om nieuwe te maken maar eigenlijk vind ik dit de moeilijkste vraag. Want als ik mijn oude herinneringen verlies zijn veel “eerste keren” weg. Of heb ik geen herinneringen meer aan mensen die er nu niet meer zijn. Het lief leren kennen, ontdekken dat ik zwanger ben, een huis kopen, trouwen, een kind krijgen, herinneringen aan mijn oma’s en opa’s,… En dat zijn toch wel echt van die speciale momenten waarvan het jammer zou zijn als ik ze vergeet.
Maar om dan vanaf nu nooit meer nieuwe herinneringen te kunnen maken? Ik mag hopen dat ik de langste periode van mijn leven nog te leven heb, dat dat nog moet komen en dan zou het toch wel zonde zijn om geen nieuwe herinneringen meer te kunnen maken hé?
Photo by Nathan Dumlao on Unsplash
Moeilijke laatste vraag. Ik denk dat ik liever nog nieuwe herinneringen opsla, want wat voor zin heeft het leven anders nog ofzo? Onder het motto van wat voorbij is, is voorbij?
Ik denk dan toch mijn oude herinneringen behouden (ik ben bijna 40) want die herinneringen maken deels uit van wie ik nu ben. En als ik die niet meer heb, dan denk ik toch dat je dan een stuk van jezelf mist. Geen nieuwe meer kunnen maken is natuurlijk ook niet zo leuk, maar ja dat stel ik dan maar voor als een soort van dementie op de nieuwe herinneringen en dan hoop ik maar dat ik geniet van de momenten zonder ze te kunnen onthouden. Het blijft een lastige vraag, maar eigenlijk gebeurt dit ook bij mensen die hersenletsel oplopen of dementie krijgen. Die kunnen vaak ook nieuwe dingen niet meer zo goed onthouden tov de oude. En soms zelfs de oude ook niet meer. Lijkt me heel raar om bv je man of kind niet meer te herkennen, omdat je geen herinneringen aan ze hebt.
Ik vind dat een heel moeilijke vraag. Misschien stel ik het mij te extreem voor, maar zonder oude herinneringen word je dan ’s morgens wakker naast een man die je niet kent, in een huis dat je je niet kan herinneren. En dan moet je gaan werken en weet je niet wat je moet doen en of je dat wel kan. De banden met familie en vrienden zijn weg, je weet niet meer wat er in het verleden allemaal gebeurd is in die jaren vriendschap… Het lijkt me vreselijk! Maar het alternatief, geen nieuwe herinneringen meer kunnen maken, is ook zo ingrijpend. Ik ga mijn joker moeten inzetten denk ik ;-).
Leuke vragen en leuk om jouw antwoorden te lezen. Die laatste vraag vind ik heel erg ingewikkeld. Ik houd van herinneringen en koester die, maar als je geen nieuwe meer maakt, zou je leven ook min of meer stilstaan…