2024 · Week 42

De afgelopen week was op zich wel een goede, maar ik was zo moe! Ik weet helemaal niet goed waar die moeheid vandaan kwam, want ik sliep goed en deed voor de rest ook geen superzotte dingen. Misschien komt het door de kortere dagen? Of misschien moet ik naar de opnames van De Slimste Mens kijken de dag erna in plaats van ’s avonds op te blijven? Of misschien moet ik maar opnieuw een alarmpje zetten op mijn telefoon om een vitamine D pilletje te nemen?

Maandag is altijd mijn lievelingsdag van de week en dat was ook de afgelopen maandag niet anders. Het is echt mijn dag geworden. Zo’n dag waarop ik wel wat huishoudelijke dingen doe (ik kan dat niet laten, ook al vind ik het niet per se heel tof om te doen), maar ook ruimte voel om veel dingen voor mezelf te doen. Het helpt ook dat D nu op maandag graag naar de opvang gaat, waardoor ik minder tijdsdruk voel en wat rustiger aan kan doen.

Alleszins, naast een inhaalmanoeuvre om onze opgestapelde was weg te krijgen, deed ik ook leuke dingen: ik installeerde eindelijk de Nintendo Switch eens op de tv zodat ik nu kan Mariokarten en ik begon in mijn nieuwe herfstige boek terwijl ik een stuk carrot cake (met wat extra roomkaas erop, hehe) at en een warme chocomelk dronk.

’s Avonds gingen het lief en ik weer naar de opvoedcursus (ik zal er binnenkort eens iets over delen) en kwam een vriendin D in bed leggen — dat ging verrassend goed! De cursus was wat vroeger gedaan dus we hadden een beetje meer tijd voor ons maandags ijsje erna. Iemand een ideetje voor iets leuks dat we na deze cursus samen kunnen doen? 😀

Dinsdag was eigenlijk meer van hetzelfde. Ik las, roeide, werkte aan mijn blog, at het laatste stuk carrot cake en daarna haalde ik de kleine van school. Hij kreeg de verteltas mee naar huis (daar was hij supertrots op), dus dat betekende dat we de rest van de namiddag de spelletjes uit de tas speelden en het lief en ik twee keer verloren met domino (echt verloren, we lieten de kleine niet eens winnen).

Woensdag ging ik weer werken. (Ik bedenk me nu dat mijn weken er eigenlijk wel heel vaak hetzelfde uitzien en dat dat misschien wat saai is om te lezen?) Er kwamen maar twee mensen opdagen, dus dat was alweer een erg rustige dag. Wel genoeg mails, telefoontjes en andere dingen om me mee bezig te houden. Onder de middag maakte ik eens een wandelingetje met een collega en daarna zat ik alleen op kantoor.

In de namiddag haalde ik D op bij zijn oma. Het was zo warm! Ik kon gewoon in mijn T-shirt buiten lopen en had ineens weer helemaal lentevibes. Ik maakte ’s avonds dan ook nog een wandeling met Archie. Ik weet niet wat het was, maar ik raakte echt overprikkeld door het verkeer. Zoveel luide auto’s en jongeren op luidruchtige brommers en andere honden die hard blaften. Ik kon het allemaal niet goed verwerken precies.

Donderdag en vrijdag werd er ook gewerkt. Donderdag had ik op de trein gezelschap van een collega. Ik was daar wel blij mee want ik voelde me een beetje eenzaam omdat ik op woensdagnamiddag zo goed als alleen op kantoor zat en mijn team heel versnipperd is, doordat we op verschillende locaties werken. ’s Middags haalden we een broodje en we namen samen de trein terug aan het einde van de werkdag.

Vrijdag nam ik de fiets naar mijn werk en haalde ik een lekkere kriekenkoek bij de bakker. De dag ging vrij vlot voorbij en er waren wat meer collega’s aanwezig! Ik kreeg een mailtje dat een van mijn klanten in beroep ging tegen een beslissing en daarvoor moest ik een document opsnorren van mei. Doordat ik geen vaste bureau heb, heb ik ook niet echt een plek waar ik mijn documenten kan bewaren, behalve in mijn rugzak en thuis. Ik heb daar (nog) niet echt een goed systeem voor (lees: ik bewaar een deel thuis en een deel in mijn rugzak), maar ik vond het document gelukkig vrij snel terug zaterdagochtend.

Zaterdag sliep het lief een beetje uit en ging daarna weer aan het werk in ons huis. Ik ging met D naar de kapper. Ik moest hem wat overtuigen, want we gingen naar een andere kapper dan anders en dat was wat moeilijk op voorhand, maar eens daar ging het wel vlot. Het hielp dat het een lieve kapster was. Hij ziet er ineens weer totaal anders uit met zijn korte haar! Daarna liepen/huppelden we nog een beetje rond in de stad, maar nadat ik voor een tweede keer in een winkel moest gaan vragen of de kleine meneer naar de wc mocht, reden we toch maar naar huis, haha. In de namiddag gingen we weer op bezoek bij mijn schoonzus en haar meisjes en zo zat de dag er weer op.

Zondag was het dan mijn beurt om uit te slapen! Ik stond op om kwart voor negen (zalig). Na ons ontbijtje bracht ik het lief en de kleine naar de zwemkom voor wat jongenstijd en ik ging ondertussen boodschappen doen. Het viel gelukkig wel mee qua drukte in de winkel! Ik nam citroenkoekjes mee die ik bij Liesbet had gezien en wow, die zijn lekker! Ik was blij dat ik meteen twee rolletjes mee had genomen 😉

We hadden een nogal strakke timing, want we moesten tegen 14u voor zelfgemaakte appeltaart en zelfgemaakt speculoosijs naar mijn andere schoonzus. In de auto moest ik voor D Never Fight A Man With A Perm van Idles opzetten zodat hij keihard met het refrein kon meeroepen. Geweldig! Bij mijn schoonzus kregen we meteen een enorm stuk nog warme appeltaart en een bol ijs op ons bordje en het was zonder overdrijven het lekkerste speculoosijs dat ik al heb gegeten. Wel een fijne manier om de zondagnamiddag door te brengen, ook door het fijne gezelschap natuurlijk 😉

Op de terugweg stonden we jammer genoeg in de file, maar om 18 u waren we dan weer thuis. Voor de gemakkelijkheid bestelden we een pizza en ik keek met het lief naar aflevering drie van het nieuwe seizoen van Outer Banks en een stukje op tv over TMF en De Zillion.

Heb je geen zin om een comment achter te laten, maar wil je wel je waardering tonen?
Klik op het hartje hieronder! ↓
DANKJE! ☻︎