2023 · Week 26
Mijn laatste dagboekje van juni!
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/KYTKnF3Z/20230626-080335.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/4dTYPMpp/20230626-192257.jpg?w=1100&ssl=1)
Maandag 26 juni
Maandagochtend werd ik na een rustige nacht wakker met twee peutervoeten in mijn gezicht. Geweldig! 😉 Na een fijne ochtend bracht ik D. in zijn zwembroek naar school want de peuters kregen een beachparty. De gelukzak! Voor mij was het zoals gewoonlijk een kantoordagje. Ik moest weer een ander plekje zoeken want mijn bureau was nog altijd een sauna, ondanks de aangenamere temperaturen (danku lente om u toch nog efkes te laten zien!).
Klein geluk: mijn nieuwe sandalen van Next kwamen aan. Ik zweer het, super comfy! Groot geluk: onze overbuurvrouw stuurde me een berichtje met de vraag of ze het pakje moest binnen nemen omdat DPD het gewoon aan de deur had gezet…
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/bwWDDdJC/20230626-115337.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/wj7RjD6R/IMG-20230626-WA0003.jpg?w=1100&ssl=1)
Ik had qua afspraken een rustige dag met twee van de vier afspraken aanwezig, maar ik had wel veel telefoontjes. Helaas had ik ook wat pech! Ik koos natuurlijk de verkeerde wc uit want al het toiletpapier was op en toen ik ’s middags mijn broodje wou snijden en smeren, ontdekte ik dat ik wel twee lepels en twee vorken mee had, maar geen mes. 😅👍
Aan het einde van mijn werkdag haalde ik D. op bij zijn oma en we hadden echt een fijne avond samen! Maar 1 kleine woedeaanval! Achteraf toonde ik hoe hij op een kussen kan boksen als hij boos is en dat deden we samen heel overdreven en toen moesten we erg lachen.
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/mkwQWwq2/20230627-104728.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/MHxyL49F/1970-01-20-015130599.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/PfzbDXxs/20230627-152839.jpg?w=1100&ssl=1)
Dinsdag 27 juni
Oh mannekes, ik werkte thuis en de dag sleepte zich voort vandaag. De voormiddag leek eindeloos te duren: telefoontjes, info opzoeken en doorlezen, … Het lief werkte ook thuis dus ’s middags lunchten we samen. Ik had zin in pannenkoeken, maar het werden bokes. Na de middag moest ik een digitale infosessie meevolgen en na een uur was ik gaar en dan duurde het nog een uur. Bovendien – en ik wéét het, ze kan daar niet aan doen – had een van de sprekers echt een heel irritante manier van praten en ik kon er gewoon niet naar luisteren. Echt, ik raakte er super geïrriteerd door. Daarna was er nog 10 minuten tijd en de volgende spreekster kondigde aan dat ze een half uur nodig had. Ze begon dan met allemaal onzinnige vragen en ik kon alleen maar denken: “allez, doe voort!” 🙄
D. kwam van school met een prachtig kunstwerkje en ik kreeg het boek binnen dat ik bij mijn proefabonnement van De Morgen kon kiezen. En verder kwamen onze AH boodschappen ook aan. Deze keer lag het brood eens niet volledig onderaan (geplet) in de bak; ze waren het gewoon vergeten. Gelukkig was er ’s avonds pasta met kerstomatensaus en spekjes (mijn comfortfood tegenwoordig) en een lekker dessertje.
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/nLNrRPFf/20230628-143600.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/6pjyRQF3/20230628-154939.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/hGXh0Bq0/20230628-185323.jpg?w=1100&ssl=1)
Woensdag 28 juni
Semistomme dag was het vandaag. Ik stond op met hoofdpijn en daaraan had ik het eigenlijk al kunnen weten; ik werd midden op de dag ongesteld. ’s Morgens had ik een pijnstiller genomen en alles was goed. ’s Middags ging ik in de kantine mijn restje pasta opeten maar het was daar zo warm! Ik voelde me alsof ik vapeurs had. Terug aan mijn bureau voelde ik me wat trillerig, een beetje misselijk, begon mijn rug pijn te doen en kreeg ik buikpijn en toen viel alles op z’n plek.
Om 16u ruimde ik m’n spullen op en haalde ik nog even een survivalpakketje in de automaat (die Suzy wafels zijn echt yum) en reed ik naar huis. We haalden D. op bij zijn oma en daarna stelde het lief voor dat hij zou koken en ik was ‘m echt eeuwig dankbaar. ’s Avonds keken we de eerste aflevering van La Brea. Ik ben niet overtuigd. De ietwat brakke special effects vond ik persoonlijk al een afknapper.
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/q7sbFdt6/20230629-152333.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/6pG1dZt0/20230629-170856.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/rpXZgppL/Ontwerp-zonder-titel-16.png?w=1100&ssl=1)
Donderdag 29 juni
Donderdag was een leuke dag eigenlijk! ’s Morgens bracht ik D. naar school en werkte best wel productief daarna. Ik deed een was en ruimde in mijn pauzetje wat op. Daarna vertrok ik naar de kapper en hoera! Mijn kapsel is nu terug echt een kapsel, mijn froeke is terug en ik ben intens gelukkig. Ik sloot de voormiddag af door met een collega te wandellunchen en eens binnen te springen in de Hema waar ik een felgroen nagellakje kocht. Daarna bracht ik onderweg naar mijn auto nog een blitzbezoek aan de Wibra waar ik 2 zakken met Dreft vaatwasblokjes kocht voor nog niet de normale prijs van 1 zak. Score!
In de namiddag haalde ik D. van school. We moesten eerst zijn koekje opeten op een bankje. Ik moest eigenlijk ook echt nog een beetje werken maar ik besloot dat die tien minuten bankjestijd er wel bij konden. Jammer genoeg viel hij daarna met zijn fiets (met zijn buik op zijn stuur en zijn hoofd op de grond). Het was vooral zijn buik die pijn deed, maar na vijf minuutjes huilen konden we dan toch naar huis wandelen. Ik was wel aangenaam verrast door het aantal mama’s dat vroeg of ik hulp nodig had met het kind. Een iemand bood zelfs aan om naar haar huis te gaan!
Thuis installeerde ik me samen met hem nog tien minuten in de zetel. Ik was er namelijk 99.99% zeker van dat hij in slaap zou vallen. Ik las dus efkes in mijn boek en effectief, na vijf minuutjes sliep hij. Ik werkte mijn werk af en maakte lasagne met chorizo. ’s Avonds ging ik wandelen en het was – ik durf het bijna niet zeggen – best wel koud buiten.
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/Wb5RjLJH/20230630-184340.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/bwr7wCxN/20230630-210158.jpg?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/NfshWfLX/20230630-212952.jpg?w=1100&ssl=1)
Vrijdag 30 juni
De laatste schooldag van het kind zat erop vandaag! En ’t was maar een halve dag dus moeder profiteerde ervan en nam ook een halve dag congé. 😉 Ik had nog geluk ook want D. sliep twee uur in de zetel naast mij terwijl ik een beetje tv keek en in mijn boek las (en oké ja, ook wat doelloos scrolde door Instagram). Het lief ging klimmen en daarna gingen we met z’n allen weer op de fiets treinen kijken. En wat een geluk! We kwamen onderweg D. zijn onthaalouder tegen! Hij wou allemaal zijn kunstjes tonen en gaf haar als blijk van liefde twee handjes vol kiezels.
’s Avonds aten we een pizza en wandelde ik een klein uurtje met Archie en mijn luisterboek. Ik ben naar Hello Forever van Sarina Bowen aan’t luisteren maar die stemmen doen het echt niet voor mij. Zo emotieloos ingesproken! Echt jammer.
Daarna keek het lief (en ik met een half oog) naar de seizoensfinale van Thuis (nog iemand gezien? We hebben al keilang niet meer gekeken dus we ontdekten wat nieuwigheden maar we vonden het ook wel wat tam) en ik bakte ondertussen deze omg echt geweldig lekkere koeken maar dan zonder walnoten want dat had ik niet in huis. Ze komen op mijn favoriete koekenreceptenlijstje! 🍪🤤💛
Zaterdag 1 juli
Ik maakte vandaag bijna geen foto’s en heel veel gebeurde er ook niet. Het lief was vooral buiten te vinden en ik haalde met het kind een schaartje en verfjes. Ik weet niet wat me bezielde om me te laten overtuigen door het manneke om een schaartje te kopen want amai, ik heb weer 21 jaar minder te leven denk ik. Stresserend! Ik denk dat ik wel honderd keer “kijk waar je vingertjes zijn!” heb gezegd, maar hij kwam er gelukkig zonder kleerscheuren en met al zijn vingers ongeschonden van af.
Het verven was dan wel iets veiliger en verliep ook verrassend proper, maar veel beter voor mijn mentale gezondheid was dat nu precies ook niet. Al die verfjes door elkaar gemengd en doordat hij zo hard op zijn borstels drukt gaan de haren helemaal open staan en kan je er eigenlijk niet echt meer mee verven, haha.
In de namiddag ging ik met D. naar mijn ouders en daar bleven we ’s avonds ook frietjes eten. Het lief en ik keken dan thuis nog naar Ghostbusters: Afterlife. Op de een beetje bizarre geesten na nog wel een oké film.
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/SR5DN0PJ/Ontwerp-zonder-titel-18.png?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/ZYDfL3q4/Ontwerp-zonder-titel-17.png?w=1100&ssl=1)
![](https://i0.wp.com/i.postimg.cc/vmMXmt0L/20230702-114000.jpg?w=1100&ssl=1)
Zondag 2 juli
Vandaag werd er weer een halve dag geschilderd. Ik wou eerst zeggen dat het een vrij chille dag was omdat de ochtend relatief rustig was, maar D. had wel weer wat kuren vandaag. Zo rond 11u reden we een keer naar het bos voor een iets te korte boswandeling. D. gedroeg zich nogal stout waardoor we het na een kwartier ofzo maar voor bekeken hielden en weer naar huis reden. We brachten nog een bezoekje aan mijn schoonouders die voor D. een super toffe kleine gocart kochten op een rommelmarkt en daarna deden we samen een dutje.
In de namiddag stapten we op onze fiets, bekeken de treinen weer en deden een toertje langs de dijk. Het was ineens al zes uur toen we weer thuis waren! We hadden wel een uur gefietst. Ik stopte D. in de douche en waste met erg veel drama zijn haar nog een keer en daarna was het tijd om nog eventjes te chillen in de zetel voor hij naar dromenland mocht.
Ik las wat blogs bij ’s avonds en maakte dit dagboekje af en installeerde mijn vorige thema weer eventjes (er was een probleempje met de comments, geen idee van waar het komt dus dat moet ik eens uitzoeken) en nu is het alweer maandag en is juli al aan dag 3 bezig! 🚀
Fijne week, jij! 🌞
Mmm die koekjes!
En grappig, ik begin de Engels Wordle altijd met ‘bread’. De Nederlandse wisselt nogal, al begin ik altijd met woorden met 5 verschillende letters. Meer kans, denk ik dan altijd. Maar kijk, met appel en brood gaat het soms ook heel snel!
Ik lees het nu pas want ik probeer nu altijd echt even moment rustig te zitten met koffie voor ik je weekdagboek lees :p en niet tussendoor al scrollend. Die kaartenhoek in de keuken vind ik erg leuk! Krijg meteen zin om dat ook te doen, hoewel ik ook al meerdere kaartenhoekjes heb als ik er zo over nadenk. Stemmen kunnen idd vreselijk irritant zijn… en mn eigen stem vind ik ook vre se lijk, maar dat hebben veel mensen geloof ik.
Er bestaat Wordle in ’t Nederlands?! Cool!
Ooh ik kan precies je foto’s niet zien deze week! Misschien nog iets mis met je template? Wel leuk om je week weer te lezen! Heel benieuwd naar die koekjes nu 😉 Ik hoor ook zoveel horrorverhalen over kinderen niet kunnen opvangen in de zomervakantie, hopelijk lukte het voor D wel goed?
Oei, das raar! Als ik het zelf op verschillende manieren bekijk, zie ik ze wel.
Qua opvang hebben we het gelukkig wel goed kunnen regelen! Wel een opluchting want het was een beetje een puzzel.
Ik vind het zo tof hoe je D. leert omgaan met zijn emoties. Het is oké om boos te zijn maar een kussen heeft er minder last van dan mama of papa 😉 Al bij al lijk je wel een goede week gehad te hebben. Hopelijk blijft het zo aanhouden.
Haha ja, ik doe m’n best. Als ik maar vaak genoeg herhaal dat hij op het kussen moet boksen, gaat hij het misschien ooit wel onthouden 😉
Ik ga die koeken denk ik morgen maken. Ik hoop dat ze goed chewy zijn, vind ik lekker haha. En ik ben weer beginnen Woordlen nu!
De mijne waren chewy vanbinnen en krokant aan de buitenkant! Ze moeten ook niet zo lang in de oven en met die bruine suiker wordt dat sowieso wat chewy’er denk ik 🙂
Ja, sommige mensen hebben inderdaad een vervelende stem en ja, daar kunnen ze niks aan doen. Ik hoop maar dat mensen dat nooit over mij denken, haha. En jammer van het luisterboek. Ik vind dat bij verhalende podcasts ook altijd super belangrijk hoe het is ingesproken of verteld. Kan het hele verhaal verpesten!
Ik hoop ook dat mensen van mij niet denken dat ik een vervelende stem heb. Ik heb mezelf vroeger regelmatig moeten beluisteren op mijn werk en toen vond ik mijn eigen stem wel heel stom klinken. :p
Zo herkenbaar dat de stem of intonatie van iemand je kan irriteren. Ik weet het: die ander kan er inderdaad niets aan doen, maar het is wél heel vervelend als je daar dan een poos naar moet luisteren.
Ik was gelukkig niet de enige die het vervelend luisteren vond, het lag dus niet aan mij! Niet dat dat zoveel beter is, maar toch.