2023 · Week 21

Leuheuk, deze week was weer een kortere werkweek want ik had maandag nog vakantie! Ik had die dag bij mijn extra lange weekend genomen, nog met het idee dat ik mee zou gaan kamperen met het kind en het lief. Dan had ik een dagje om te bekomen van de kampeertrip. Maar aangezien ik thuis ben gebleven was het gewoon een dagje om terug voor te bereiden op de werkweek. Zoiets!

Maandag 22 mei

De dag vloog voorbij! ’s Morgens deed ik eigenlijk niet zoveel, behalve wat blogs lezen en een aflevering van Castle kijken. Rond de middag ging ik boodschappen doen en mijn allerlaatste Vintedpakje ophalen (2 vintage jassen die ik voor drie euro kon kopen!). Ik heb nog twee verkopen die afgehandeld moeten worden en daarna verwijder ik de app van mijn telefoon. Om kwart na 3 haal ik D. op. Thuis eet hij een koek, komt tegen me liggen en valt meteen in slaap. Na een uurtje maak ik hem wakker maar daar is hij niet zo blij mee (kan het ‘m niet kwalijk nemen). Hij zeurt de hele tijd en niets is goed. Als het lief thuis is, wil D. gaan fietsen dus we nemen de hondjes mee en gaan op pad. Alleen komt het er dan op neer dat ik na vijf minuten zijn fiets draag. 😅

Ik ga voor makkelijk eten deze avond: patatjes uit de airfryer, een kipburger en appelmoes. Het lief en ik eten de rest van de pot Ben & Jerry’s leeg en ik lees daarna in mijn boek terwijl hij eerst naar een soort dramatische docu op Discovery Channel kijkt (over “a giant maneating snake”) en daarna naar Million Dollar Island waar Ingeborg ook redelijk dramatisch presenteert. Ik moet er nogal om lachen eigenlijk.

Dinsdag 23 mei

Vandaag had ik enkel in de voormiddag afspraken dus ik besluit om ’s middags naar huis te rijden en van thuis verder te werken. Het lief werkt ook thuis dus ik heb toch een collega waarmee ik kan lunchen. 🙂 Ik volg een digitale infosessie en daarna werk ik aan mijn never ending to do lijst. Gelukkig kan ik wel alles doen wat ik gedaan wilde krijgen!

’s Avonds moeten we naar het oudercontact van D’s school. Het lief en ik proppen ons allebei op die mini kleuterstoeltjes en luisteren naar wat juf S. te zeggen heeft. Het is allemaal positief en ik vind het wel leuk om mee te maken. D. krijgt ook zijn loopfietsbrevet! Dat had wat voeten in de aarde gehad want hij moest het loopfietsparcours met een fietsje van school doen in plaats van met zijn eigen loopfiets en dat wou hij niet. Uiteindelijk heeft hij het toch gedaan toen alle kindjes al terug in het klasje zaten.

Terug thuis eten we broodjes en tomatensoep en daarna maak ik een wandeling met Archie. Het lief en ik beginnen aan seizoen 4 van The Sinner maar D. heeft het een beetje lastig, zo alleen in bed dus ik ga ook maar vroeg slapen zodat hij niet meer alleen is.

Woensdag 24 mei

Weer een half dagje met afspraken maar niemand komt opdagen. 😬 Ik kan de afleiding gebruiken want ik ben de hele voormiddag nerveus voor mijn afspraak bij de psychiater in de namiddag. Enfin, niet zozeer voor het gesprek zelf (ook wel een beetje) maar vooral omdat het in een voor mij onbekend ziekenhuis is en ja, laat me zeggen dat het niet autisten (of zelfs gewoon patiënten) vriendelijk is, haha. Ik vind de parking al ingewikkeld. En het gesprek is ook niet leuk. Ik voel me niet echt begrepen en een nummertje. En omdat ik zeg dat ik het document nodig heb om op termijn misschien aanpassingen te kunnen aanvragen, zegt hij dat ik ook ander werk kan zoeken (ja, simpel, piece of cake, sure). Maar hij zegt ook dat hij me een document voor mijn werk zal bezorgen, dus ja. Misschien zit ik teveel op Instagram waar ik veel lees over vrouwen met autisme en op latere leeftijd gediagnosticeerd worden en zijn mijn verwachtingen van de “echte” wereld daarom te hoog?

Tegen 16 uur ben ik thuis en ruim super sonisch snel met het lief onze gang op. Daarna doe ik 45 minuten over een rit van 12 minuten om D. op te halen bij mijn ouders. Als we thuiskomen heeft het lief al Ireneproof shakshuka gemaakt dus we kunnen direct eten. Super lekker! Ik leg D. in bed en het lief gaat klimmen.

Donderdag 25 mei

In de voormiddag werk ik thuis en in de namiddag heb ik teamvergadering. Het is nogal intens en ik ben blij dat ik weer naar huis kan. Bovendien zit mijn ontmoeting met meneer de psychiater nog onder mijn vel. Een van mijn collega’s vraagt ernaar en dat vind ik dan wel weer lief, dat ik even mijn verhaal kan doen.

’s Avonds krijg ik het verslag van de psychiater in mijn mailbox en … WTF. Ik moet er gewoon los van bleiten omdat hij schrijft “beetje raar verhaal” en “zou de diagnose ASS gekregen hebben” terwijl hij het verslag van het onderzoek heeft kunnen lezen. Ik weet niet, maar dat schiet me echt in het verkeerde keelgat en ik snap niet dat hij zoiets op een document zet dat ik aan mijn werkgever moet bezorgen. Daarnaast is de rest van het document ook super vaag. Het lief zijn woorden nadat hij het leest: “Daar hebt ge letterlijk niets aan.” Dik spijt dat ik daar een deel van mijn dag aan besteedde. Die tijd had ik liever aan een paar afleveringen van Selling Sunset of een hoofdstuk of 4 uit mijn boek gegeven. Zucht.

Ik slaap veel te laat omdat ik alleen maar aan dat stomme verslag kan denken. Ik typ in het midden van de nacht een notitie uit met wat ik wil mailen als antwoord in de hoop dat ik daarna dan eindelijk kan slapen.

Vrijdag 26 mei

D. wil weer om 6u30 al gaan fietsen, het lief is ook in a mood en in de file naar mijn werk voel ik migraine opkomen en ik besef dat ik geen pijnstillers mee heb. Na mijn middageten komt een van mijn collega’s bij me zitten voor een babbeltje en ik kan het niet meer inhouden. Ik voel me echt mega verdrietig door het hele gedoe. Ze zegt dat ik naar huis moet gaan en dat doe ik dan maar gewoon. Thuis nestel ik me in de zetel en werk met mijn laptop op schoot, een Excedrinneke in mijn buik en mijn zonnebril op nog wat verder. 😎

We halen samen D. op bij mijn schoonmoeder en onderweg naar huis is het krijsconcert om God weet welke reden. We gaan fietsen maar D. is nu een kleine dictator en verplicht ons naar de speeltuin te rijden in plaats van de dijk en na vijf minuten wil hij weer naar huis. Hij eet zonder problemen spaghetti (halleluja), is daarna boos omdat hij geen ijs meer krijgt nadat hij bij zijn oma al 2 ijsjes at en valt van zijn trapje. GELUKKIG IS HET DAN EINDELIJK BEDTIJD en dat gaat gewoon vlot. 🙏

Zaterdag 27 mei

Ochtendstond heeft goud in de mond zeg maar. 😉 Ik maak ’s morgens D zijn valiesje want hij gaat een paar dagen naar zee met zijn oma en opa. We rijden met de fiets om boodschappen want meneer wil pannenkoeken eten en ik heb zin in vers fruitsap. Ik vergeet in de winkel eventjes dat we met de fiets zijn en dat ik geen tasje bij heb en dus alles in mijn mandje moet. Ik durf niet meer zo goed fietsen omdat het best zwaar is, haha.

Iets na de middag breng ik D naar mijn ouders en rijd ik door naar Laura. Ik lak haar nagels en daarna gaan we naar de kringloop. Ik vind echt een paar geweldige vintage bloesjes en tops én zalige stofjes voor mijn immer uitbreidende collectie voor als ik ooit mijn naaimachine nog eens boven haal. 😉

’s Avonds eet ik frietjes in mijn eentje. Normaal zou ik een keer mee uitgaan met het lief maar ik bedenk me. Ik wil wel dansen, maar ik heb niet zoveel zin in drukte en ook niet om dan morgen en maandag moe te zijn en dat weegt toch iets zwaarder door. Ik kijk Selling Sunset uit en begin aan Selling OC en daarna ga ik slapen.

Zondag 28 mei

Vandaag is een leuke dag! Het lief en ik slapen een beetje uit en daarna halen we een lekker ontbijtje dat we dan buiten in het zonnetje opeten. Het voelt alsof we op vakantie zijn! Ik lees nog een beetje en daarna besluit ik mijn kledingkast op te ruimen (lees: alles netjes opbergen nadat ik er grote kuis in heb gehouden). Ik pas mijn trouwjurk nog een keer en berg wat winterkleding op in een vacuümzak zodat die spullen geen plaats in mijn kast innemen.

Daar ben ik eigenlijk wel een groot deel van de dag mee bezig. ’s Avonds maken we een wandeling met de hondjes. Het is dus bijna drie jaar geleden volgens mij dat we dat nog eens gewoon met ons twee deden, zoals vroeger. Het is echt prachtig weer maar niet te warm. Na onze wandeling is het al 20u en zoeken we een film uit op Netflix. We gaan voor Uncharted. Op zich wel een leuke film maar niet wauw. We gaan redelijk op tijd slapen maar ik lees uiteindelijk nog tot bijna middernacht.

Hoe was jouw week? Heb je iets leuks gedaan? 🙂

Heb je geen zin om een comment achter te laten, maar wil je wel je waardering tonen?
Klik op het hartje hieronder! ↓
DANKJE! ☻︎

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

8 reacties

  1. Het gebruik van woorden van de psychiater geeft de indruk dat hij de diagnose niet zo gelooft? Neem ook aan dat je daarom even van de leg was. Maar dan denk ik meteen… wat weet een psychiater die je een uurtje gezien heeft nou van je? Gelukkig kan hij daar niet heel goed over oordelen in zo’n korte tijd, denk ik dan. Maar wel jammer dat het op zo’n manier opgeschreven wordt, vooral als je weet dat de persoon zelf het blaadje in handen krijgt. Lekker handig! 😉 Snap helemaal dat dat even in het verkeerde keelgat schiet!
    Gelukkig was de rest van de week wel leuk, op wat uitbarstingen van D na. Hier hebben we inmiddels een soort militaire operatie aan wat we doen als het weer eens los gaat zonder logische reden hahaha. Het is dan echt alle hens aan dek en haar in bed krijgen (want meestal is de oorzaak dat ze doodmoe is).

  2. Kaylin schreef:

    Ik heb ook al getwijfeld om naar Million dollar island te kijken maar heb het tot nu toe nog niet gedaan. Je bent wel toevallig de tweede persoon die ik ken die naar Uncharted keek op Netflix. Ik heb die film gezien in de cinema en vond het wel leuk.
    Chapeau hoe je omgegaan hebt met de psychiater-situatie. Zo’n personen zijn een schande voor de gezondheidzorg. Gelukkig gaf je weekend wat goede afleiding 😉

  3. Mijn mond viel bijna open na het lezen over je verslag. Ik hoop dat je dat na je reactie uit je notitie kunt afsluiten.

  4. Vervelend je ervaring met de psychiater. 🙁
    Gelukkig waren er wel ook nog fijne dingen deze week. Heerlijk zo’n ontbijt buiten in de zon!

  5. De week begon zo goed met een extra dag vrij, maar dan dat verslag van de psychiater… Kan je een soort tweede opinie vragen of is dit het gewoon? Fijn dat jullie een paar dagen zonder peuterpuber hebben, af en toe ook wel lekker lijkt me 🙂

  6. Jammer dat je je niet erg begrepen voelt door de psychiater en dat je niet veel aan zijn verslag zult hebben. Zelf was ik er nog niet van op de hoogte dat je met een verslag van de psychiater aanpassingen kunt vragen op de werkvloer. Ik vrees dat je vooral op begrip vanuit je werkgever en collega’s moet rekenen. Zo te lezen had je ondanks de minder fijne ervaring toch nog een plezante week. Fijn dat je zoontje het zo goed doet op school.

  7. Wat een naar verslag van de psychiater! Echt, je zou verwachten dat die toch meer empathie aan de dag kunnen leggen dan dat. Ga je nog iemand anders raadplegen?