2022 • Week 50

Oh seg, ik vond het een rare week afgelopen week! Het was mijn voorlaatste week bij mijn huidige job en ik weet niet, ik voelde heel vreemd. Alsof ik er niet meer bij hoor, terwijl natuurlijk niemand van mijn collega’s me die indruk gaf. Daarnaast voelde ik me allesbehalve productief en heb ik niet het gevoel dat ik nog veel kan/kon bijdragen.

Amai hallookes, de maandag was koud! Het vroor dat het kraakte! Toen D ziek was, sliep hij zo goed als de hele week tot 8u, nu ik eindelijk eens echt wou uitslapen, was hij om 6u30 al wakker. We brachten ’s morgens na onze wandeling een controlebezoek aan de dokter om D’s oortjes te laten nakijken. Er is verbetering maar het is nog niet zoals het moet. Gelukkig mag hij wel terug naar de opvang. Daar dropten we hem dan ook ’s middags want ik had echt intens nood aan een halve dag voor mezelf.

Ik keek twee afleveringen van Lucifer met een kom noedels en daarna kroop ik achter de pc voor wat blogtijd en verdween ik ook in een Billie Eilish Youtube rabbithole (ik begon met het jaarlijkse Vanity Fair interview). ’s Avonds haalde ik met de fiets D op en bibberde ik er bijna af seg. We deden nog boodschappen en schoven lekker makkelijk een pizza in de oven waarna het lief en ik een aflevering van Wednesday keken.

Dinsdag werd ik op mijn werk verrast met een frietjeslunch als afscheidscadeautje. De collega’s die van thuis werkten of vakantie hadden kwamen speciaal langs en ik kreeg nog een geweldig plateau dat helemaal bij me past (hehe) en een lijst met lieve briefjes van mijn collega’s ook. Daarnaast moest ik mijn secret santa cadeautje van vorige week nog krijgen en dat was ook al zo’n schot in de roos. Ik voelde me echt verwend en moest een paar traantjes wegpinken natuurlijk.

In de namiddag werden we dan ook nog verwend met een warme chocomelk met marshmallows. ♥ Toen ik de late namiddag klaar was met werken vond ik het wel fijn dat ik te voet D kon ophalen. De frisse lucht deed me deugd en het wandelingetje was precies wat ik nodig had om mijn werkdag te kunnen afsluiten. Ik luisterde een stukje van de ABM podcast. ’s Avonds werkte ik aan mijn afscheidscadeau voor mijn collega’s.

Woensdag kregen we weer marshmallow chocomelk en mochten we ’s avonds mijn schoonouders spaghetti eten. “Patiti” is D’s lievelingseten dus die was in zijn nopjes en ik ook wel want dat betekende dat ik niet meer naar de winkel moest om avondeten te halen. Er liep deze week iets mis met onze boodschappenplanning. :p

’s Avonds was het dan tijd voor de eerste bijeenkomst van de boekenclub. Jammer genoeg waren er een paar mensen niet bij maar we waren alsnog met 6! We bespraken vrij kort The Invisible Life of Addie LaRue maar babbelden eigenlijk meer algemeen over boeken en wat we leuk vinden. Het was de eerste keer dat we elkaar zagen maar ik vond het echt mega gezellig. Het is zo’n uiteenlopende groep mensen geworden. De jongste is 21, de oudste 38, we doen allemaal compleet andere dingen qua werk (er zit een diëtiste bij, iemand met een rijschool, iemand die nog studeert, …). Ik vind het dan bijzonder dat je toch direct aansluiting kan vinden bij elkaar mede doordat je een gezamenlijke hobby hebt (maar ook omdat het gewoon toffe mensen zijn).

Van donderdag en vrijdag weet ik niet meer zoveel en aangezien ik ook bitter weinig (lees: geen) foto’s maakte, kan ik er dus ook niets over delen. :p

Zaterdag ging ik ’s morgens onze lakens afzetten bij mijn schoonouders zodat ze die konden wassen en drogen. D en ik deden boodschappen wat weer een rollercoaster aan emoties was. Ik vind hem altijd zo schattig omdat hij door de winkel sjeest en dan op random plekken stopt en iets uit het rek pakt om in zijn mandje te leggen. Maar dat sjezen vind ik dus ook wel stresserend. Hij koos zelf chipjes uit (van die maïschips voor baby’s) en laadde zelfs het zware pak pampertjes in zijn kar!

In de namiddag – echt waar, ik weet niet wat ons bezielde – reden het lief en ik naar het shoppingcenter om nog de laatste kerstcadeaus te kopen. Dat was geen succes. Na 30 minuten waren we er weer buiten zonder cadeaus. Het was er immens druk en je kon in geen enkele winkel comfortabel met de buggy rijden. We stopten dan maar in de kringwinkel waar het een pak rustiger was en D een lading nieuwe autootjes vond voor zijn verzameling en het lief een grote zwanenpot spotte voor mij.

Zondag stond vooral in het teken van onze gang. Door die hele verbouwing lag onze gang volgestouwd met zooi. Echt enorme rommel. We hebben het weken genegeerd maar nu begon het me echt te storen. We konden niet meer zonder struikelen uit ons huis geraken dus ja. Ik zette onze halkast in de weggeefgroep en we hingen onze vintage kapstokken en kunstwerkjes omhoog. Ik dacht dat mijn verzameling erg uitgebreid was maar zo bij elkaar aan de muur valt het best wel mee. Ik heb alleszins een excuus om nog wat te investeren 😉 Als de kast effectief weg is zal ik nog een foto delen.

In de namiddag deed ik een dutje met D en bakte ik voor het lief en D een basic quatre quarts cake. Ik vind dat zelf niet zo lekker en een beetje saai maar bij mijn twee mannen gaat dat er altijd goed in. Ik besloot voor mezelf nog een apple crumble te maken omdat ik ’s avonds alleen thuis zou zijn en dat leek me het perfecte dessertje voor na mijn avondeten.