Weer een week voorbij! Jongens toch! De dagen gaan zo snel voorbij. Ik vind het serieus gek als ik foto’s van het begin van de week zie… Dat lijkt mega lang geleden. Ik val altijd in herhaling hé maar het is echt zo. Time flies when you‘re having fun had a baby 😜. Ik kwam weer wat meer buiten deze week en ging zowaar eens winkelen.
Maandag was de meest luie dag ooit of zo voelde het toch. Het enige wat ik deed was naar de apotheek gaan, foto’s maken van m’n baby want – kan er niets aan doen – ik vind dat ik het meest perfecte kind ooit heb, Youtube kijken, Netflix kijken, een paar pagina’s in mijn boek lezen en eten. Oh en de vroedvrouw ontvangen. Dallasje komt goed bij (woehoew) en we mogen nieuwe melk uitproberen omdat de melk die we tot nu gebruikten hem zo te merken geen vol gevoel geeft (dat resulteerde er in dat hij soms om het uur wou drinken). En en en ik kookte voor het eerst sinds mijn bevalling nog eens zelf!
De nacht van maandag op dinsdag was weer mijn beurt om ons kind in leven te houden. Helaas had hij mega veel last van zijn neusje (ik dacht soms dat ie er in zou blijven, zo gek ademen met allemaal van die enge geluiden bij) en spoelen hielp niet. Ik heb dus zelf ook niet veel geslapen en was zo chagrijnig ’s morgens dat ik spontaan moest bleiten. Was ook weer snel over hoor. Ik sliep nog van 7u tot 9u30 terwijl David beneden ons elektriciteitsplan aan het optekenen was met Dallas bij zich. Ik werd ook blij van de post want Dallas kreeg z’n eerste eigen kaartje, gemaakt door de liefste Liesbet.
In de namiddag kwam onze kraamhulp weer. Ze deed onze boodschappen, stofzuigde en bereidde het avondeten al voor (echt een lifesaver en die mensen moeten echt van alle markten thuis zijn!). Ik was van plan om in bed te kruipen en wat te slapen als ze er was maar ik hing in de plaats daarvan met de baby in de zetel en las in mijn boek.
Woensdag deed ik het in de voormiddag rustig aan. ’s Middags reden David en ik met de baby naar Gent voor iets van Davids werk. Daarna reden we verder om nog een deel cadeautjes van de geboortelijst op te halen. Onderweg in de auto viel mijn handtas omver en viel alles er uit maar voor de rest ging het goed hoor 😉 . Dallasje sliep heel de tijd. ’s Avonds gingen we normaal nog babybezoek krijgen maar dat ging toch niet door dus aten we zelf de kaasjes en sosiskes op die we voorzien hadden (geen straf 😉 ). Daarnaast heb ik van mijn vriendin Sarah Oei, ik groei! cadeau gekregen en daar las ik een paar bladzijden in. Heel erg interessant!
De nacht van woensdag op donderdag was weer voor mij en was niet zo’n fijne, te weinig slaap. Ik was zooooo moe. Ik snap niet hoe mensen die altijd slecht slapen normaal functioneren. Ondanks het slaaptekort was het best een fijne dag. We kregen bezoek van Kind & Gezin en toen bleek dat ons kind ineens veel bijgekomen is en hij begon plots ook grotere flesjes te vragen. Zo, van de ene op de andere dag. Crazy! Ik probeerde ook mijn draagdoek uit en dat ging van de eerste keer goed zonder dat ik onze baby liet vallen 😉 (ik morste wel brood op zijn hoofd 😂 het kan altijd erger hé). Oh en ik kreeg een tutjeskoord cadeau van Sas.
In de namiddag kwam onze kraamhulp weer en ging ik een beetje winkelen. Ik had zo’n nood aan een nieuwe jeans. Ik draag super graag jeansbroeken en pas nu maar in 1 van mijn zwangerschapsbroeken. Of ja, ik pas in de rest ook maar die jeansrand zit net op het litteken van m’n keizersnede en dat is niet bepaald fijn. Ik slaagde uiteindelijk in de H&M waar ik drie broeken kocht en bijna een inzinking kreeg omdat ik maat 44 nodig had. Niet dat er iets mis is met maat 44 maar ik schrok toch aangezien ik voor mijn zwangerschap maat 38 droeg. Mijn buik ziet er nog uit alsof ik 5 maanden zwanger ben dus ja, dat is wat lastig. Maar goed, ik ben wel blij met de broeken die ik vond en ik kan nu ook terug wat meer outfits maken! 🙌🏻 ’s Avonds bracht mijn schoonmama een lekkere ovenschotel en knuffelde ik met ons kind (vind ‘m extreem schattig als ie zo in een bolletje op me ligt).
Vrijdag was ik al meteen in mijn nopjes omdat ik een echte outfit kon maken met een van m’n nieuwe broeken en een nieuwe trui die ik tijdens mijn zwangerschap had gekocht. Laura kwam op babybezoek en had voor Dallasje een super mooi handgemaakt sjeuzeke mee (grote fan van de kleurtjes!). Toen ze weg was heb ik de rest van de namiddag met Dallas in de draagdoek in de zetel gezeten en gelezen. ’s Avonds maakten lief, baby en ik een wandelingetje naar de winkel om een pizza te halen.
Vergeet wat ik zei over maandag, dat het de meest luie dag was. Vandaag was de meest luie dag. David nam weer de nacht voor zijn rekening (super lief) en maakte me om 6u wakker om over te nemen zodat hij nog wat kon slapen. Ik begon Emily in Paris te kijken (leuk!). Toen David op stond maakten we een ochtendwandelingetje met de hondjes er bij maar daarna deed ik niets anders dan Netflixen. Ik keek Emily in Paris uit (oeps 😅) en begon daarna aan Evil Genius The True Story of America’s Most Diabolical Bank Heist (wat een gestoord verhaal…) en dat allemaal met Dallasje in de draagdoek. Ondertussen haalde vriendlief nog wat bamboe op voor in onze tuin.
Ik besloot Ratched op Netflix ook een kans te geven maar ik moest na de eerste vijf minuten al bijna overgeven dus ik ben maar weer gestopt 😂 ’s Avonds gingen we normaal koken maar daar hadden we allebei geen zin in dus aten we voor de tweede dag op rij nogal ongezond: FRIETJES! Tijdens het eten keken we Enola Holmes (leuk leuk!).
Dit was dus ook de dag dat Dallas drie weken oud werd en ik kon het zelf bijna niet geloven. Zo gek! Al lijkt het ook alsof hij al veel langer bij ons is.
Zaterdagnacht heb ik bijna niet geslapen. Dallas slaapt overdag veel en ook best wel stil maar ’s nachts lukt het slapen toch nog niet zo goed. Hij is vaak lang wakker en maakt veel lawaai ondanks dat hij niet huilt. Nu ja, ik ben blij dat we wisselen zodat ik na zo’n brakke nacht toch kan uitkijken naar een ononderbroken nacht. Ik keek om half zes nog een aflevering van Jane the virgin
Ik kroop rond 6u30 nog tot 10u30 in bed terwijl David ons kind in leven hield en gamede. Daarna aten we croissantjes uit de oven en bakte ik met de baby in de draagdoek een appelcake met chocolade. We zaten eventjes met ons drietjes in de tuin want het was best mooi weer en David had allemaal bamboe geplant en dat had ik nog niet goed bekeken maar ’t ziet er super tof uit. In de namiddag kwam mijn oma op bezoek en we kregen van haar een super mooie wipper / relax (rechtse foto – serieus, zo mooi!) en dat moest Dallas natuurlijk meteen uittesten. Daarna blogde ik wat, las ik in mijn boek en keek ik tv.
• BOODSCHAP VAN ALGEMEEN NUT •
Ik lees dus al jullie reacties en het doet me serieus heel erg deugd dat jullie er allemaal nog zijn en zo talrijk reageren. Het spijt me dat ik er niet op reageer maar weet dat ik het dus wel heel erg apprecieer en dat ik jullie super dankbaar ben.
♡
• NOG EEN BOODSCHAP VAN ALGEMEEN NUT •
Ik ben gezwicht en heb nu toch weer een Instagramaccount. Hehe. ALs je me graag wil volgen: tssnmrsnjptr. Ik deel voorlopig nog vooral babyfoto’s 😉
Ik zou je het boek Baby in de droomritme willen aanraden. Het heeft ons heel veel geholpen.
Het zou kunnen dat zijn ritme vanzelf goed omdraait, maar ik krijg wel een beetje het gevoel dat het nu misschien omgewisseld is en dat zijn nachten omgedraaid zijn.
Succes!
Hé, dankjewel voor de tip! Ik geloof wel dat ons kindje nu nog niet per se in een ritme moet gepropt worden. Een pasgeboren baby is biologisch gezien ook nog niet in staat om een vast ritme aan te houden. Maar als hij wat ouder is lijkt het me wel het proberen waard! 🙂
Oh, dankjewel voor het delen van Dallas kaartje. Ik moest hem natuurlijk verwelkomen hé. Meestal wensen de mensen papa en mama proficiat (met rede natuurlijk, maar ik dacht dat jullie een rustige nacht ook wel zouden appreciëren. Jammer dat hij dat stukje precies niet goed gelezen heeft. 😉 ) Dat mooie dekentje vind ik nog steeds prachtig. Zo leuk ook dat je van Sas ook iets zelfgemaakts kreeg. Ongetwijfeld allemaal met liefde gemaakt voor Dallas. Oh én over het mysterie van hoe mensen die altijd rampzalig slapen kunnen functioneren … ik slaap sinds 1997 zo oppervlakkig én moet er regelmatig uit waardoor ik nooit uitgerust ben wanneer ’s ochtends de wekker gaat. Blijkbaar lijkt je lichaam daar na een tijdje deels aan te wennen maar je blijft je wel uitgeput voelen. Bij mij lukt het vermits ik sowieso niet kan gaan werken maar ik snap zelf ook niet hoe mensen die dat wel doen zich kunnen focussen.
Je kaartje was echt super leuk en vond het extra tof, die boodschap aan Dallasje ^^ Doe je dan overdag dutjes eigenlijk om wat slaap mee te pikken?
Ik geniet zo van je foto’s<333
Wat een leukerd.
En zo blij dat je je speenkoord tof vindt <3
Heel leuk om te lezen! Lijkt me ook super fijn zo’n kraamhulp, zeker als je daardoor even lekker iets voor je zelf kunt doen en zelfs kunt bloggen. 🙂
Wat is Dallas een mooie baby!
‘Oei ik groei’ is echt een fijn boek. Ik had ‘m zelf maar toen Juliette een maand of vier was, en ik had ‘m graag veel eerder gelezen. Weten dat er zoiets bestaat als ‘groeisprong’ had mijn leven als jonge mama makkelijker gemaakt, ik was veel minder onzeker geweest denk ik!
Zo te zien genieten jullie echt van de kraamtijd. En fijn dat de kraamhulp er is!
Ik ben ook héél blij dat ik het boek heb! Het geeft wel inzicht hé 🙂 Ik kan zeggen dat ik het een houvast vind en me inderdaad niet / minder onzeker voel, ook al moet zijn eerste sprong er nog aan komen (we zullen dan zien hoe ik me voel, haha :p ).
Wat een schatje is hij zeg, ik snap wel dat je hem de allerliefste baby vind. Zo leuk dat je weer blogjes typt, altijd een genot om te lezen. En die kleinere maat broeken dat komt nog wel weer (of niet), je hebt net een levend wezen op aarde gezet. Ik zou het bizar vinden als je nu alweer maat 38 paste.
Eerst en vooral: appelcake met chocolade? Kom maar op met dat recept! 🙂
Verder klinkt het als een leuke week eigenlijk. Ik vind Dallas ook echt wel een heel erg mooie baby (en dat kan niet van elke baby gezegd worden!) 🙂
En luie dagen moeten er zijn hé, eigenlijk zijn het verdiende rustdagen, vind ik. En ik kijk ook Emily in Paris door jou. Ik startte met 1 aflevering en ik had er opeens 6 bekeken, ofzo. Oeps! :p
Ik maakte gewoon een quatre-quart cake waar ik stukken chocola en appel in deed 😀 Super simpel dus.
Toffe en bruikbare babycadeautjes 😀 Zo’n wupper vind ik ook echt tof. Als ze dan wat ouder zijn, zie je ze echt lachen en plezier maken in dat ding.
Jullie mogen trots zijn op jullie verse moeder- en vaderschapskills. Jullie doen dat goed zo samen, echt teamwork!
Wat een mooi kaartje! En wat een heerlijk ventje is Dallas. Geen probleem hoor, dat je vooral babyfoto’s deelt;).
Superleuk dat kaartje. En leuk om je weekinvulling te zien nu de kleine er ook is!
Haha, slechte tip dan van mij, ‘Ratched’. ‘Emily in Paris’ wil ik ook zien, maar ineens is er weer zoveel dat ik wil kijken haha! Lang leve de herfst. Chapeau trouwens dat je daar allemaal naar kan kijken zonder in slaap te vallen in de zetel, want dat zou ik doen de eerste duizend weken met een baby denk ik hahaha.
Mooh echt waar, wat is Dallas een schoon kindje zeg! Die kleine lipjes en handjes, veel te schattig voor woorden haha. Fijn dat jullie zo rustig kunnen wennen met jullie drietjes! Die kraamhulp klinkt echt zalig, goed dat dat bestaat! Was opnieuw heel fijn om te lezen en nu kan ik jullie weer zien op Instagram ook, yay! Direct eens gaan zien si 😉
Fijne week!
Ooo, dat kaartje is zo leuk! Die nachten lijken me wel echt superzwaar. Hopelijk kunnen jullie snel wat meer slapen.
Wel grappig trouwens dat Dallas dus geboren is op de dag dat ik Mango ophaalde. Zo vergeet ik zijn verjaardag nooit meer, haha!
Oh wat heerlijk weer <3 Dallas ziet er zo lief uit! Balen van het slechte slapen, ik herken je helemaal – ik snap ook echt niet hoe mensen functioneren op weinig slaap. Ik heb zoveel slaap nodig, dat is echt niet meer gezond, haha. Wens je een hele fijne week lieve Irene!
Aahhh, ik weet nog dat ik die eerste nachten dacht: “waarom heeft niemand ons ooit gezegd wat een vreemde geluiden een baby ’s nachts maakt???”. Al die zuchtjes, kreetjes, gepiep, … :’) Dat stopt ineens echt wel… En dan maak je je zorgen omdat je ze niet hoort ademen 🙂
Als ‘ie ’s nachts niet zo goed wil slapen, is een white noise generator misschien een goed idee. Die maakt een soort vage baarmoederachtige-maar-ook-weer-niet geluiden. Waarschijnlijk vind ‘ie het te stil 🙂
Wat een prachtig mannetje is Dallas toch! Hij heeft zo’n verfijnd en lief hoofdje. Met recht één van de knapste baby’tjes die ik heb gezien 🙂 En wat doen jullie het zo te horen goed met hem trouwens, zeker met de wat korte nachten.
Dat dekentje is prachtig trouwens. Hoe lief dat dat speciaal voor Dallas gemaakt is. En een prachtig geboortekaartje ook!