Vandaag zijn mijn vriend en ik tien jaar samen. 10 JAAR. Dat is een decennium – ik wou eeuwigheid zeggen maar euh ja, daar zijn we nog niet natuurlijk – en dat klinkt ongelooflijk lang en dat is het misschien ook wel.
Vorige zondag deden we van barbecue, ook al regende het pijpenstelen – merci veranda, bewijs je toch nog je dienst! -, en terwijl ik daar zo’n berg tomaten en brood en een restje gebakken rijst en een worst naar binnen aan het werken was, overviel mij ineens zo’n content gevoel. Ken je dat? Dat je iets aan het doen bent of je bent niet echt iets aan het doen maar gewoon aan het zijn en ineens voel je zo’n mega dankbaarheid of tevredenheid over het leven. Dat had ik dus zondag terwijl ik van mijn eten – en het uitzicht, hihi – aan het genieten was met het getrommel van de regen op het dak (nog chiromeisjes die nu spontaan dat ene liedje horen?). Ik heb er zelfs een traantje om weggepinkt. Het zal ook eens niet hé.
Dat komt en gaat in vlagen maar ik besefte nog maar eens “ineens” dat ik toch best wel blij ben met mijn leven. Dat ik gelukkig ben. Ik zat zo naar mijn vriend te kijken en ik dacht: “Amai, ik ben toch blij dat wij ons leven delen met mekaar!”.
Sinds die 24ste juni tien jaar geleden is mijn vriend niet meer alleen en gewoon maar mijn vriend. Nee, hij is ook mijn verloofde en de papa van de baby in mijn buik, mijn maatje, mijn geheimenbewaarder, mijn collega, mijn wandelbuddy, hondenvader, huisrenoveerder – is bij deze een echt woord -, mijn supporter, mijn rots en alez nog een heleboel andere positieve dingen.
Wij zijn niet zo van de mega avontuurlijke mensen maar wij beleven toch altijd wat avonturen maar dan misschien micro-avonturen. Gewoon van die kleintjes met af en toe eens een uitschieter zoals een huis en een baby en een verloving. En wij kunnen tegen elkaar al eens zagen maar wij lachen ook veel en doen soms dansjes in onze woonkamer. Onnozele dansjes maar soms ook tegelplakkers om al eens te oefenen voor stel dat dat trouwfeest er ooit van komt. Niet alles is even tof, wij kunnen mekaar soms ook de nek omwringen. Ik doe mijn best om niet met mijn ogen te rollen als ik het 93783ste briefje in de zetel vind – leve de technologie om je to do’s te bewaren hé -, of zijn sokken op de meest random plekken op de grond in de woonkamer, of als hij voor de zoveelste keer eens een ander boven zichzelf zet. Hij doet zijn best om niet met zijn ogen te rollen als ik voor de 93783ste keer mijn oplader in de pries laat zitten, wééral iets online gekocht heb of wééral voorstel om frietkotfriet te eten of naar de Ikea te gaan. Maar wat is’t leven zonder af en toe eens een uitdaging? Eh?
Toen jaar mannekes. Das toch zot hé eigenlijk? Niet?
Ik ben wat blogachterstand aan het wegwerken dus met vertraging maar niet minder gemeend: Proficiat! In februari bereik ik ook die mijlpaal!
Een late gelukkige proficiat gewenst 🙂 10 jaar, da’s al serieus lang hè. Fijn stukje, en leuke foto!
zalig
en wat een keischattige oude foto!
Wat fijn al 10 jaar samen met je vriend. Is altijd super dat je dan weet dat jullie elkaar graag zien.
Gefeliciteerd! Een fantastisch mooi koppel 🙂
Proficiat! Koester elkaar met heel veel liefde!!
Proficiat met jullie tiende verjaardag. Een vriendin stuurde me een tijdje terug een kaartje met daarop de boodschap Kleine avonturen zijn ook avonturen. Dat hangt hier nog steeds op al geheugensteuntje want dankzij social media krijg je de indruk dat je vaak op stap moet gaan, verre reizen moeten maken en allerlei avontuurlijke zaken moet doen terwijl dat natuurlijk geen must is. Je eigen huis ombouwen tot een warme thuis, gezellig samen gaan wandelen, iets lekker gaan eten of zelf iets bakken, in de tuin genieten van het mooie weer, … dat soort zaken spreken mij persoonlijk veel meer aan dan verre reizen en drukke feestjes. Gelukkig denkt manlief er ook zo over en genieten we net als jullie samen van kleine avonturen.
Hier ook nog gefeliciteerd! <3 Genieten van elkaar is toch het belangrijkste.
Wat heb je dit prachtig geschreven, in ieder geval gefeliciteerd en op de volgende 10 jaar <3
Wauw, wat leuk! Gefeliciteerd!
Heerlijk he, de liefde! Toen wij 10 jaar samen waren, vroeg hij me ten huwelijk en toevallig vandaag zijn we 5 jaar getrouwd 🙂
Echt heel bijzonder! Gefeliciteerd! ☺
Amai tien jaar, zo zot! Supermooi geschreven 🙂 En proficiat natuurlijk (misschien kunnen jullie frietjes eten, ik duim hehe)
Proficiat hoor! 10 jaar, das niet niks! 🙂
Een dikke proficiat!
Wauw, tien jaar! Van harte gefeliciteerd. Wát een mijlpaal. En heerlijk als je soms ‘gewoon’ even wordt overvallen door een gevoel van geluk.
Jeetje wat een mooie mijlpaal! En wat een heerlijk artikel geschreven vol liefde – de goede en de niet te vermijden uitdagende kanten 😉 Op naar nog veel meer jaren liefde inclusief de liefdesbaby binnenkort natuurlijk <3
Haha zo leuk geschreven! 10 jaar is echt wow, en zo leuk om te zien wat jullie al allemaal samen hebben kunnen meemaken sindsdien. Geniet maar van je dag! Ideale dag om te vieren met frietkotfrietjes, nee? 😉
Wat een mijlpaal! Mijn vriend en ik zijn over een paar weken drie jaar samen en dat voelt ook al als heel lang 🙂
Noh, zo lief <3 En tien jaar is een hele tijd! Zo lang heb ik het nog nooit met iemand uitgehouden 😉 Op de volgende tien! X
Ik zat bij de scouts :p
Maar een gigantische proficiat voor jullie twee!
Awoe de scouts! 😉
Merci ^^
Wooooow, 10 jaar! Proficiat met dat waanzinnig toffe jubileum! En dat gevoel, dat ken ik! Ik had het toevallig laatst nog ook 🙂 Enne, helemaal niks mis met een leven vol micro-avonturen!
Proficiat! Ik schreef ook zo’n post toen we 10 jaar samen (en 5 jaar getrouwd) waren. Toch wel een speciaal getal. Intussen is dat alweer 2 jaar geleden en OMG ik word oud! Het chiromeisje in mij dacht ook spontaan aan het liedje haha 😀
Haha ja wel, dat drukt je wel even met je neus op de feiten hé.
Leven op het ritme van de wind en van de zon…
Proficiat met jullie jubileum!