Mensen, ik durf te zeggen dat dit een heuse mijlpaal is in mijn leven. Ik heb een blog. Een eigen plekje op het wereldwijde web. Holymoly! Ik kan niet zeggen hoe lang ik hier al over nadenk en tob en pieker en twijfel maar het is er ein-de-lijk van gekomen. YES!

Ik ben altijd de eerste om mensen aan te moedigen bij het verwezenlijken van hun dromen maar om de een of andere reden wil dat bij mezelf niet echt lukken. Al een tijdje had ik het gevoel dat ik aan het aanmodderen was. Ik ben heel erg gelukkig met mijn leven maar toch had ik het gevoel dat er iets ontbrak. Ik wist (en weet) niet wat, hoe of waarom. Je kan het een #quarterlifecrisis noemen of iets anders maar dat er iets moest veranderen was zeker. Ik vond het een goed idee om te beginnen met iets wat ik heel erg graag wou maar waar ik, eerlijk gezegd, nooit de ballen voor had (credits voor vriendlief voor de aanmoediging en steun). Et voila!

Je weet het of niet, maar Irene is de naam van een heuse planetoïde in een baan tussen mars en jupiter. Weet je meteen ook waar de naam van m’n blog vandaan komt. Het klinkt goed, maar voor mij symboliseert het ook iets. Tussen mars en jupiter. Tussen nu en wat ik wil bereiken, doen. Maar wat dat dan precies allemaal is, ik weet het ook niet goed.

Je vraagt je misschien af waar ik met deze blog heen wil. Wel, ik weet het zelf nog niet zo goed. Ik ga gewoon doen, schrijven en zien wat er van komt en hoe het gaat. ’t Wordt dus een heel proces waarin ik hopelijk ga groeien en grenzen verleggen. Maar dat laatste is bij dezen al een eerste keer gebeurd. Hoera!

Oké, dus dat was het. Mijn eerste stapje.

Photo by Ilnur Kalimullin on Unsplash