Als ik het aan durf, post ik volgende week een stukje over mijn angsten en paniekaanvallen. Toen ik daarmee bezig was, moest ik denken aan de laatste keer dat ik een paniekaanval voelde op komen. Dat was nog niet zo heel lang geleden en de reden dat ik hem kreeg was me ook heel duidelijk. Ik was los over mijn grenzen aan het gaan door veel te laat op te blijven. Aangezien ik het toen moeilijk had om dit aan te geven, besloot ik wat tips te verzamelen die mij (en misschien jullie ook wel) kunnen helpen.

Nu, het allerbelangrijkste en eigenlijk de basis van het grenzen aangeven is natuurlijk wel dat je weet waar je grens ligt. Als je jezelf goed kent, is het niet zo moeilijk om dit te ontdekken maar als je er meer moeite mee hebt, is het volgens mij wel verstandig om eens na te denken over situaties waarin je over je grenzen heen ging. Waar lag het aan?

En dan heb je eigenlijk ook nog twee soorten grenzen: mentale en lichamelijke. Bij mij is een lichamelijke grens bijvoorbeeld dat ik niet te lang op mag blijven. Andere mensen hebben daar niet zo’n moeite mee, maar ik word ontzettend apathisch en chagrijnig tegelijk als ik te lang op blijf en moe ben. Dat kost me nog extra energie die ik op dat moment ook al niet meer heb. Een mentale grens is bijvoorbeeld de manier waarop mensen tegen me praten of bepaalde dingen die ze zeggen. Ik weet ook uit ervaring dat het gemakkelijker is om mijn lichamelijke grenzen aan te geven dan mijn mentale grenzen.

1. Denk in energie in plaats van in tijd.

Ik zag deze tip ooit eens voorbij komen ergens en heb hem altijd onthouden want ik vind het een hele goeie. Het is makkelijk om in je agenda te kijken en dan te zien dat je nog veel plek hebt voor een date met je vriendinnen of een etentje met de schoonfamilie. Tijd genoeg ja, maar heb je er wel energie voor? Ik weet ondertussen dat ik geen drie weekends na elkaar een sociale aangelegenheid moet inplannen of in 1 weekend twee afspraken want dat kan ik niet zo goed aan.

Je grenzen aangeven zijn een manier om goed voor jezelf te zorgen en alles begint met energie. Vind ik dan. Als mijn energieniveau laag is, ben ik denk ik niet zo’n fijn mens en vind ik het oprecht heel moeilijk om nog leuk te doen. Dus ik doe er niet alleen mezelf plezier mee maar ook de ander door gewoon daar een beetje op te letten.

2. Oefen met nee zeggen. Begin met een beetje.

Leren nee zeggen is een beetje de standaard tip voor het aangeven van je grenzen maar zo simpel is dat eigenlijk niet hé? Alez, ik vind dat soms moeilijk want ik wil geen mensen teleurstellen. Vandaar: begin met een beetje. Vraag bijvoorbeeld wat uitstel door te zeggen dat je er even over na moet denken / in je agenda moet kijken / het moet bespreken met iemand. Op die manier wijs je de ander niet meteen af en geef je jezelf wat extra tijd om nee te zeggen.

Maar soms heb je ook dingen waar je wel graag heen wilt of toch het gevoel hebt dat je moet gaan. Je tante is bijvoorbeeld jarig en geeft een feestje. Je hebt niet super veel zin om te gaan maar hebt ook niet echt het gevoel dat je kan weigeren. In dat geval kan het helpen om een afspraak te maken met jezelf en diegene die je uitnodigt: ‘Ik kom graag maar ik kan niet zo lang blijven. Rond 21u ga ik naar huis.’ Op die manier is de ander niet teleurgesteld als je “vroeg” naar huis gaat én als je daarna besluit om toch wat langer te blijven is het alleen maar een fijne verrassing voor diegene die je uitnodigde.

3. Leg uit waarom.

Nu ben ik eigenlijk een groot tegenstander van het jezelf constant moeten verantwoorden en vind ik dat je gewoon nee moet kunnen zeggen zonder dat je je daarvoor hoeft te verantwoorden. Je kiest uiteindelijk toch zelf wat je met je tijd doet hé. Maar andere mensen denken er niet altijd zo over en vaak verwachten ze toch uitleg bij je weigering. Leg dan gewoon kort uit waarom je iets niet doet en het zal makkelijker aanvaard worden.

‘Ik ga passen want ik heb dat weekend al iets gepland en wil graag zondag vrijhouden.’

4. Geef aan wat je wel graag wilt.

Het voelt misschien niet helemaal goed om iemand af te wijzen. Dat komt omdat je bij het stellen van grenzen vaak aangeeft wat je niet wilt. Je kan dit ook omkeren en aangeven wat je wel graag wilt. Je wordt bijvoorbeeld gevraagd om met een vriendin naar een wilde party te gaan. Je wilt haar wel graag zien maar je bent nu ook weer niet zo’n party animal. Dan kan je iets zeggen als: ‘Oh lief dat je aan me denkt. Alleen ben ik niet zo’n feester maar ik ga wel graag eens een taartje met je eten!’.

5. Maak een regel of afspraak met jezelf van je grens.

Een regel of afspraak met jezelf van je grens maken is voor mij makkelijker om dingen te weigeren. Zoals ik in het begin al aangaf, vind ik het lastig om in een weekend twee dingen te plannen waarbij ik heel sociaal moet zijn. Ik maak daar een regel van: in het weekend doe ik maximum 1 ding dat me veel energie kost. Of bijvoorbeeld: zondag is voor qualitytime met mijn lief. Op die manier is het makkelijker om andere dingen te weigeren want je hebt al een afspraak ingepland.

6. Oefen wat zinnetjes in.

Dat klinkt stom hé maar het helpt wel! Ik ben iemand die zich snel laat overrompelen door mensen. Mij helpt het dan om op voorhand wat dingen in te oefenen. Ik ga ergens heen en ik weet bijvoorbeeld dat er een bepaald iets zal gevraagd worden waar ik absoluut geen zin in heb. Dan oefen ik op voorhand in hoe ik dat ga aangeven en wat ik kan zeggen als er toch aangedrongen word. Meestal oefen ik het in mijn hoofd maar soms ook luidop tegen David. Op die manier hoef je op het moment zelf niet meer te veel naar woorden te zoeken en sta je sterker in je schoenen.

7. Relativeer.

Houd vooral in je achterhoofd dat de mensen die je graag zien je niet plots niet meer graag gaan zien omdat je je grenzen aan geeft. Om een gezonde relatie met je familie en vrienden te bewaren is het net belangrijk dat je je grenzen durft aangeven. Zelf heb ik ook liever dat iemand gewoon zijn grenzen aan geeft dan dat ie dingen gaat doen omdat hij denkt dat ik ze verwacht en me niet wil teleurstellen. De mensen om je heen willen ook alleen maar dat jij een blij eitje bent.

Voila! Ik hoop dat jullie er iets aan hebben. Ik vond het schrijven van dit artikel voor mezelf ook heel erg nuttig. Nu zit alles weer lekker fris in mijn hoofd en kan ik in de toekomst weer vlotjes grenzen aangeven 😉

Heb jij nog tips die helpen bij het stellen van je grenzen?

Foto’s door Sarah Dorweiler via Unsplash

Laatst zag ik een blogartikel van Romy waarin ze tips geeft die je kunnen helpen bij het nemen van rust als je geen zittend gat hebt (zoals wij dat zeggen). Laat me maar meteen één ding duidelijk maken: als er iets is wat ik absoluut WEL heb, is het een zittend gat. Liever lui dan moe hierzo. Maar dat buiten beschouwing gelaten ga ik ook elke dag naar mijn werk, doe ik het huishouden en dat soort dingen. Alleen, als je mij vraagt hoe het met mij gaat zal je mij zelden tot nooit horen zeggen: ‘Goed! Druk hé.’ Oh ik haat het!

Ik wil niet druk zijn. Ik vind druk zijn verschrikkelijk. Ik doe liever dingen op een rustig tempo. Op’t gemakje. Dat liever lui dan moe zijn klinkt heel negatief eigenlijk. Ik bedoel dus ook niet dat ik zo’n tam zeemvel ben die hele dagen in de zetel hangt. Maar het klopt wel dat ik niet zo’n moeite heb om dingen gewoon te laten. Liever dat dan dat ik mezelf uit de naad werk. En waarvoor? Mijn missie is zeg maar gewoon een fijn, comfortabel leven hebben en voor mij werkt dat niet als ik van hot naar her moet rennen en druk druk druk moet zijn.

Ik vind het belangrijk om de vrije tijd die ik heb (en eigenlijk ook wel zo goed als al de rest van mijn tijd), ontspannen door te brengen. Dingen doen die ik leuk vind. De ene dag is dat een hele dag zetelhangen en 96 boeken uitlezen, de andere dag is dat boodschappen doen, blogjes typen en wandelingen maken. Ik weet héél goed wat ik leuk vind en misschien nog beter wat ik niet leuk vind. 

Als ik er over nadenk, kan ik denk ik wel vaststellen dat ik gewoon een beetje hooggevoelig ben. Druk betekent veel prikkels en daar ga ik niet zo goed op. Na een etentje met 10 mensen / een dag met allemaal nieuwe indrukken / veel activiteiten in één dag gepropt / …  zit mijn energiepeil letterlijk op -5632. Ik krijg enorme hoofdpijn als het me te veel wordt. Ik ben stil. Ik kan me niet focussen. En dat is lastig want veel van die dingen kan ik niet echt weigeren. En dat wil ik ook vaak niet want dan zou ik bijvoorbeeld mijn familie niet meer kunnen zien (♥♥♥ voor mijn familie, en die van David!). ’t Is heel dubbel. Ik kijk bijvoorbeeld heel erg uit naar bepaalde gebeurtenissen of activiteiten en langs de andere kant ook totaal niet omdat ik op voorhand al weet dat het veel energie zal kosten. En ja dan vind ik het dus ook super belangrijk om daarnaast me alleen maar op mezelf te focussen en 100% voor mezelf te kiezen. Dus ik durf dan wel gewoon een afspraakje te verzetten. Of eens niet te koken. Of gewoon zonder schaamte een hele dag te Netflixen. Of gewoon dingen te doen waar ik die dag of dat moment wél zin in heb.

Tegenwoordig raakt het toch wat meer ingeburgerd, dat niet altijd druk hoeven zijn, maar alsnog krijg ik wel de indruk dat je pas écht meetelt als je super ambitieus bent en honderdmiljoenmiljard dingen te doen hebt buiten je werk. Maar eerlijk? Voor wie moet ik meetellen? Ik vind het zelf echt helemaal niet boeiend of mensen mij belangrijk vinden of niet, of mensen van mij denken dat ik iets wil bereiken. Het belangrijkste vind ik gewoon dat ik zelf goed in mijn vel zit en gelukkig ben. En ontspannen dus. Als dat dan betekent dat ik even onder een dekentje in de zetel moet gaan liggen of dat ik even alleen met David op pad wil, dan is dat maar zo. Mensen begrijpen dat vaak niet maar op zich moet ik mij daar ook niet druk om maken. 

Klinkt het egoïstisch? Ja waarschijnlijk wel. Maar is daar iets mis mee? Ik vind van niet. Ik leef toch voor mezelf? Het is toch mijn leven? Ik wil dat graag indelen hoe ik het wil. Ik vind het jammer voor anderen als ze er niet mee om kunnen maar dat is op zich niet mijn probleem.

Ik vraag me af hoe dat bij jullie is. Zie je het ook zo of herken je het net totaal niet?

Alle afbeeldingen komen van Magdeleine.co