Hallo daar! Ik ben Irene en ik loop al achtentwintig jaar op aarde rond. En ik kan blijkbaar nog altijd doorgaan voor een twintigjarige (maar ik hoorde laatst op televisie dat mensen met veel sproetjes op hun lichaam gemiddeld 7 jaar jonger ogen dus dat zal het zijn!). Zoals mijn mama mij onlangs beschreef aan iemand: ‘ze heeft een vrolijk hoofd en ziet er een beetje jonger uit.’ Dat vind ik wel een goede samenvatting! Ik startte deze blog omdat ik graag dingen deel. Omdat ik het leuk vind om te schrijven. En ook wel omdat ik het fijn vind om in contact te gaan met mensen maar omdat dat in real life toch altijd fucking eng is. Vind ik dan hé. Ik woon met mijn lievelingsmens (David) en onze twee hondjes (Archie & Moose)  in ons eigen huisje. Er ligt hier praktisch altijd hondenhaar op de grond en ik stofzuig nochtans 3 keer per week. We hebben 5874368 planten (hippe mensen noemen het een urban jungle). Ik ben mezelf aan’t ontpoppen tot heuse keukenprinses (niet te serieus nemen hoor)! Het is hier altijd een beetje chaos, maar toch ook niet want eigenlijk houd ik daar niet zo van. Ik hou van een quote’ke op zijn tijd en van het idee dat ik m’n hele leven op orde heb, maar dat is natuurlijk niet zo. Van zodra ik een beetje onrust voel, moet ik dingen omgooien en dat vertaalt zich soms naar een nieuwe look voor mijn blog, dus schrik niet. Ik ben niet zo goed in volwassen zijn. Ik kuis mijn chipsvingers nog altijd af aan mijn broek. Ik eet liefst de hele dag door ijs, pizza, frietjes en pannenkoeken (love pannenkoeken!). Ik zit best goed in mijn vel maar ik weet dat het ook anders kan. Iets met het leven is een soep en ik ben één van de ballekes. En eigenlijk is dat gewoon keihard oké.