Ik ben niet zo’n goeie huisvrouw denk ik. Ik heb een vrij grote hekel aan de meeste huishoudelijke klussen, vooral ook omdat het zo’n never ending iets is. Je moet elke week weer opnieuw kuisen of een was draaien en dan ook ophangen en afhalen en alles terug opvouwen en proper in je kast leggen om daarna gewoon terug opnieuw te beginnen. Of voor de honderdmiljoenmiljardste keer witte kastjes afstoffen of de ramen zemen (al heb ik dat al twee jaar niet meer gedaan) of ergens een kamer opruimen. Hatelijk. Onze poetshulp komt eens om de twee weken en ik geniet altijd dubbel en dik als die dag mijn huis weer naar citroen-allesreiniger ruikt en er voor tien minuten eens geen hondenpoten op de vloer staan.
Maar een tijdje terug, tijdens het hoogtepunt van die hele coronacrisis toen ik dus nog zelf alles moest kuisen en doen, ontdekte ik dat het ook wel fijn kan zijn. Ik deed het eerst zelfs niet bewust maar toen het me op viel nam ik mezelf voor om het wat vaker op die manier te doen. Om van die even-tussendoor-momenten zoals rap efkes de was opvouwen, ontspan-momenten te maken. Mindful huishoudelijk werk verrichten. Lees: gewoon alles heel traag en bewust doen. Man, fijn! Echt!
Ik breng mijn aandacht echt naar mijn handelingen: heel bewust het wasmachien open doen, alle was in mijn wasmand laden, naar buiten wandelen, onze droogmolen openen en zorgen dat ik mijn eigen hoofd niet in sla (das echt lastig!) en dan heel traag de was uit de mand nemen en super zorgvuldig op de draad hangen. Of in de keuken opruimen en alles stapje per stapje doen en niet als een kip zonder kop 23 dingen door elkaar doen zoals ik anders doe en dan een kleine inzinking krijgen omdat het ondanks al mijn werk nog altijd een nest is.
Ik was bezig met de was en er overviel mij zo’n rustig gevoel, heel apart. Ik voelde me mega zen en kalm en alsof ik vanaf nu elke huishoudelijke klus – of zelfs de wereld! – zonder zagen aan zou kunnen. Sindsdien probeer ik die taakjes die ik anders snel snel tussendoor zou doen, dus ook als een momentje voor mezelf te zien, een momentje om te ontspannen, want als ik er op die manier mee bezig ben voelt het niet alsof ik voor de honderdste keer de was aan het doen ben. Eventjes opnieuw in verbinding staan met mezelf. Dat klinkt wat zweverig en dat is het misschien ook wel maar als je het gevoel al eens hebt meegemaakt, dan snap je wat ik bedoel.
Het is ook niet per se het rustig uitvoeren maar vooral echt in het moment zijn wat voor mij werkt. Gewoon efkes aan niets anders denken dan aan mijn was. En als dat gedaan is, met hernieuwde moed en energie door naar het volgende klusje – of gewoon in de zetel ploffen en chillen 😉 .
Het zou ook allemaal veel leuker zijn als we er de tijd voor namen en de tijd voor hadden. Maar nu propt iedereen alle huishoudelijke taken maar overal tussen omdat je ook zoveel “moet” doen. Ik probeer hier de kids zoveel mogelijk te betrekken en het daardoor ook leuker te maken. En zo maak ik hopelijk “nieuwe mannen” van mijn boys!
Wat een goed idee om daar zo bij te stil te staan. Ik heb daar nog nooit zo over nagedacht, maar nu je dit zo schrijft bedenk ik me wel dat ik dit wel een beetje ervaar bij de was ophangen, ondanks dat ik zo’n hekel heb aan die taak. Misschien moet ik het gewoon even anders benaderen en voelt dat heel anders. 🙂
Ik heb dat heel erg bij opruimen en het doen van de was. Ik kan daar echt mijn tijd voor nemen en dat zien als een moment om te ontspannen. Ik luister dan ook graag naar wat muziek of naar een podcast ofzo. Ik vind het dus (bijna) nooit erg om op te ruimen ofzo. Enkel onze wekelijkse poetsdag vind ik heel irritant. Daar kan ik nog altijd niet van genieten, hoe hard ik ook probeer. Haha.
Haha, dat zou echt niets voor mij zijn, van mij moet het echt vooruit gaan. Wel leuk dat je er echt zen van wordt, het geeft wel iets. En jep, team ramen niet wassen, check!
Dank u wel x1000 voor je eerlijkheid. Ramen wassen is hier ook al bijna twee jaar geleden. Ik vind dat ook zo onzinnig want als het één keer regent, zie je alweer niks van je werk.
Ik snap je redenering wel. Was plooien of strijken vind ik bijvoorbeeld helemaal niet erg om te doen omdat ik dan een muziekje opleg. Ik kan dat ook echt minutieus proper doen en dat vind mijn perfectionistisch kantje wel leuk.
Hier nog eentje met een hekel aan huishoudelijk werk. Zelfs koken vind ik niet fijn. Maar ik vind het wel leuk als ik nadien lekker eten heb of als het huis proper ligt voor 10 minuten 😀
Ik vind opruimen echt heerlijk om te doen. Voor ik naar bed ga in de avond maak ik altijd ons mini-appartementje even netjes (het is maar 30m2 dus het hele huis doen is snel gedaan), wordt ik zo rustig van altijd. Het hoort echt bij mijn avondroutine
Mooi, zeg! Ik ben niet als jou verre van de ultieme huisvrouw. Misschien moet ik dit toch ook eens gaan proberen.
Goed idee wel. Misschien moet ik dat ook maar eens gaan proberen, want ik heb net als jij een hekel aan huishoudelijke klusjes.
Dat klinkt fijn!
Ik moet zeggen dat ik taakjes zoals de was plooien enzo leuker vind nu ik een baby heb. Dat klinkt misschien vreemd, maar ik vind het wel tof om naast baby Marcel te ploffen en de was te plooien terwijl hij een beetje ‘helpt’.