Geheimen van het Volwassen Leven | Part 2.

Ongeveer anderhalve maand geleden schreef ik een post over mijn Geheimen van het Volwassen Leven, naar aanleiding van The Happiness Project (van Gretchen Rubin). Van zodra die post geschreven was, kon ik eigenlijk al meteen een paar nieuwe geheimen bedenken (mede dankzij jullie reacties). En de voorbije weken zijn daar nóg een paar nieuwe dingen bijgekomen waardoor ik nu weer een nieuw lijstje kan vullen. Geheimen van het Volwassen Leven, part 2 dus.

Bij dezen nogmaals een kleine mededeling op voorhand: misschien kan je je totaal niet vinden in wat ik hier schrijf en dat is helemaal oké. Ieder zijn ding! 😉

1. Denk aan jezelf.

Want als je het zelf niet doet, wie gaat het dan wel doen?

2. Jij bent niet verantwoordelijk voor hoe iemand zich voelt.

Dit is er een die ik regelmatig tegen mezelf zeg. Ik las hem zelf ergens en het helpt echt als je hier aan denkt. Jij mag beslissingen nemen en dingen zeggen en doen, maar je bent niet verantwoordelijk voor de reactie en gevoelens van iemand anders. Zolang je alles op een respectvolle manier brengt, valt je niets te verwijten. Geef je je ontslag en reageren ze er niet goed op? Ja, jammer maar dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Omgekeerd telt dit ook hé. Als iemand iets tegen mij zegt en ik reageer bijvoorbeeld geërgerd, dan probeer ik mezelf tot de orde te roepen. Ik wil me niet ergeren, ik kan er ook anders mee om gaan. Ik zeg ook niet dat dit altijd de gemakkelijkste oplossing is, maar het helpt om je minder slecht / schuldig te voelen als je bepaalde boodschappen moet over brengen of dingen beslist.

3. Ik ben een volwassen vrouw en ik mag zelf beslissingen nemen.

Soms heb ik de neiging om een beetje in een slachtofferrol te kruipen want ja het leven is oneerlijk en ik weet niet wat ik wil en ik zit voor altijd vast in iets wat ik niet graag doe, zie mij zielig zijn, boehoe. En dan krijg ik allemaal raad van mensen en dat maakt het eigenlijk alleen nog maar moeilijker. Maar laatst stond ik op mijn werk iets heel saai te doen waardoor ik dus alle tijd had om na te denken en toen bedacht ik ineens ‘ja maar, ik ben wel een écht volwassen mens hé!’. Ik ben geen puber meer. Ik ben een volwassen vrouw van bijna 27 (shitting myself elke keer ik hier aan denk, maar oké) en ik kan echt wel zelf dingen beslissen. Ik moet mij niet laten zeggen wat ik moet doen. Als ik morgen een cursus borduren wil gaan doen, dan kan dat.

4. Je mag raad vragen aan mensen, maar je hoeft er niet per se iets mee te doen.

Nog iets waar ik weleens tegenaan loop. Ik vraag graag raad aan mensen. Als ik een belangrijke beslissing moet nemen, dan wil ik graag weten wat mijn ouders, David en onze buren er van denken. Hoe zouden zij het aanpakken, zouden zij het überhaupt aanpakken en wat kunnen ze me van tips geven? Het gevolg hier van is dat ik vaak het gevoel heb dat ik met al die wijze raad iets moet doen. Moet hé. Want ik heb raad gevraagd en gekregen dus zou ik toch super stom zijn als ik nu het compleet tegenovergestelde ga doen? Wel, dat is niet zo. Ik las dit inzicht ook weer ergens maar ik weet niet meer waar (ik moet zo’n dingen echt gaan opschrijven). Ik kan gerust aan iemand zijn mening vragen, maar ik kan die mening daarna ook evengoed naast me neerleggen en toch mijn eigen zin doen.

5. Huil als je moet huilen.

En ja, dan is het maar op de trein of in de auto of in een volle zal met 98635 mensen. Laat het er maar gewoon uit, dan kun je daarna weer verder. Bij mij helpt dat altijd. ’t Is alsof alle slechte gedachten en dingen in mijn hoofd een aanloop nemen, dan huil ik en daarna zie ik alles weer veel helderder. En als je het in houdt, komt het er daarna alleen maar dubbel zo hard uit en dan voel je je nog slechter omdat je je ingehouden hebt.

6. Gedraag hoe je je wilt voelen.

Danku Gretchen voor de inzichten. Dit zit ik ook regelmatig tegen mezelf te zeggen. Soms heb ik van die dagen dat ik vind dat ik er lelijk uit zie, dat ik een bad hairday heb en dat ik niets kan. Ik pep mezelf even op, ik wil mij zelfzeker voelen! En dat helpt soms wel. Het kan alleszins geen kwaad om het eens te proberen.

6. Mensen doen wat zij denken dat goed is.

Mensen doen soms dingen waarvan je oren gaan flapperen en je hersens in de knoop raken. Dingen die je echt met de beste wil van de wereld niet kan begrijpen. Zoals deelnemen aan Temptation Island. Why? Maar eigenlijk doen mensen ook maar gewoon wat zij denken dat goed is. Ze gaan er van uit dat ze daarmee aan de wereld kunnen bewijzen dat ze een goed lief zijn. Ook al stoor jij je er aan, ze handelen vanuit wat ze denken dat goed is. Het helpt om dat in je hoofd te houden als je weer zit te eyerollen op de trein omdat een stel superklef zit te zoenen (had ik laatst 😉 ).

7. Over sommige dingen moet je gewoon niet te lang nadenken.

Hier maak ik me ook vaak schuldig aan. Wat gaan we eten vanavond? Hm eens denken. Misschien rijst of pasta? Of patatjes? En welke groenten dan? Bloemkool en kaassaus, wortelpuree anders? Wok is ook altijd lekker. Of toch maar gewoon eens appelmoes nemen? Pf en dan nog vlees kiezen. Waarom maak ik het mezelf altijd zo moeilijk? Over van die simpele dingen hoef je toch niet zo lang na te denken? Gewoon beslissen en gaan. De volgende dag neem je keuze twee and so on. En soms is dat voor moeilijke dingen ook wel eens aangenaam.

8. Je mag altijd terugkomen op de keuzes die je maakt.

’t Is niet omdat ik vandaag beslis dat ik graag naar Portugal op reis wil, dat ik daar niet meer op mag terugkomen hé. Dat gaat op voor heel simpele dingen, maar ook voor grotere dingen. Ik wou heel graag met kindjes werken vroeger en nu niet meer. Kan gewoon toch?

9. Ieder zijn ding.

Wat ik leuk vind, hoef jij niet leuk te vinden en omgekeerd.

10. Het hoeft niet allemaal serieus.

Jongens, er zijn al zoveel serieuze dingen in de wereld. Het hoeft echt niet altijd zo serieus te zijn. Ik nam mijn werk bijvoorbeeld véél te serieus, terwijl het een manier is om brood en choco in de kast te krijgen. Zoveel maakt het toch ook niet uit hé eigenlijk. Als je iets kan doen wat je leuk vindt, is het goed toch? Is het niet leuk meer, oké, dat valt op te lossen. Doe eens onnozel, lach gewoon luidop als je die kriebel voelt in je buik, lach eens om jezelf als je sjoempelt (ik vind dit een zalig woord, het betekent struikelen, voor de Noorderburen hier), …

Kan je er nog een paar bedenken?