Ik weet niet meer hoe lang het precies geleden is dat ik mijn Instagram-account verwijderde maar ik denk dat het zo’n twee maanden zal zijn. Het is zeker ook niet de eerste keer dat ik dat deed en het zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn maar voorlopig wil ik het toch graag zo houden.
Photo by alex bracken on Unsplash
Waarom verwijderde ik mijn account?
Dat gaat bij mij altijd vrij impulsief zo’n dingen. Ineens had ik het er echt mee gehad. Ik merkte dat ik soms een uur aan het scrollen en liken was, bijna op automatische piloot. Nu, als je er nog iets uit zou halen zou je nog zeggen oké çava’kes, ik heb nu een uur mijn duim aan’t werk gezet en een uur van mijn leven aan Instagram gegeven maar ik heb er wel veel inspiratie uit gehaald.
Dat had ik niet. Erger zelfs, ik haalde er gewoon niets meer uit. Het kostte me bakken energie. Pas op, ik vind foto’s maken en bewerken de max, ik vind het tof dat die gezien worden, dat mensen zich herkennen in wat ik deel. Maar ik had gewoon geen zin om via Instagram in interactie te gaan. Als ik zag dat ik een privébericht had en er ergens van mij verwacht werd dat ik daar op reageerde (ik had dat gevoel heel erg) kreeg ik al de kriebels. Ik haalde er bijna niets uit behalve achteraf een schuldgevoel omdat ik wéér tijd verspild had.
Ik besefte ook ineens dat ik gewoon verslaafd was. Altijd op zoek naar nieuwe prikkels terwijl ik daar eigenlijk totaal niet goed mee om kan. Altijd op zoek naar bevestiging, altijd aan staan, mezelf altijd vergelijken, altijd met mijn gsm in mijn hand om toch die ene foto van mijn 398736ste wandelingetje te kunnen delen. Als ik daar nu over nadenk vind ik dat gek.
Dus ja, op een goeie dag dacht ik dat het echt genoeg was en besloot ik mijn account weg te doen. Ik postte in m’n stories wat mijn plannen waren, voegde een paar gsm-nummers van fijne contacten toe aan mijn telefoon en een dag later verwijderde ik niet alleen de app, maar ook gelijk mijn hele account. Dat werkt anders toch niet bij mij.
Een Instagram-vrij leven vs. deeldrang
Ik moet zeggen dat ik het leven zo zonder Instagram heel fijn vind. Ik zag Instagram vroeger als mijn venstertje op de wereld, om wat mee te zijn, om mensen te volgen die ik wel ken maar in’t echte leven niet direct meer zou aanspreken, … Nu mijn account weg is, mis ik het totaal niet. Ik voel me veel rustiger en ja, zelfs blijer. Niet dat ik echt ongelukkig werd van Instagram maar ik werd er ook niet gelukkig van.
Ik besef dat ik het totaal niet nodig heb om een fijn leven te leiden. Dat mijn leven nog altijd super tof is, ook al deel ik niet meer elke dag een foto. Nu heb ik natuurlijk altijd dit plekje nog op het wereld wijde web. Ik deel hier ook veel en ik merk dat dit voor mij genoeg is en dat ik hier wel energie uit haal. Daarbij heb ik nu dus ook echt meer tijd voor dingen die ik wel echt leuk vind, zoals bloggen, lezen, handletteren, (babykamers inrichten 😉 ).
Maar, mis ik het dan echt totaal totaal niet? Awel, ik ga heel eerlijk zijn. Nu de geboorte van ons kindje er aan komt merk ik dat ik heel erg de drang voel om een nieuw account aan te maken. Ik heb zelfs nagedacht over het soort account dat dat dan moet worden. Waar ik ook over heb nagedacht is de reden dat ik die drang voel en ik kan eerlijk gezegd niets anders bedenken dan dat ik gewoon leuke dingen wil delen. Dat ik een enorme deeldrang voel.
Alleen, ik ken mezelf. Ik ga heel snel weer in mijn oude gewoontes vervallen – back to urenlang scrollen en liken. In het begin waarschijnlijk nog niet want goed voornemen, maar dat sluipt er uiteindelijk toch weer in. Tot ik weer elke dag een beetje minder energie over houd voor de dingen die er echt toe doen. Dus ondanks dat die plannen op een bepaald moment redelijk concreet werden, sprak ik mezelf streng toe, ging een kastje voor de babykamer beitsen om mijn gedachten te verzetten en parkeerde ik die Instagram-deeldrang ergens ver weg.
Blije bakkes
Maar uiteindelijk ging het toch kriebelen en toen mijn website er uit lag een paar dagen terug, maakte ik een Tumblr-pagina aan: Blije Bakkes. Ik ga op deze pagina elke dag een fotootje delen van iets waar ik die dag blij van werd. Gewoon zonder er te veel over na te denken of het wel echt een toffe foto is. Misschien gooi ik er af en toe eens een filter over, misschien niet. Misschien mis ik eens een dagje, misschien niet. Dat mag allemaal. Je vindt de pagina ook bovenaan in m’n menu terug.
Mijn iphone houdt bij hoeveel uren per dag ik op de gsm zit (3-4 uur!), voor alles in het totaal, en ik heb een timer ingesteld dat ik een melding krijg wanneer ik aan één uur Instagram en Twitter zit en dat is soms ’s middags al. Wat ik niet allemaal met die tijd zou kunnen doen? Nochtans beperk ik het aantal accounts dat ik volg, en als iemand een tijdje minder interessante content post, durf ik ook meteen te ontvolgen. Ik vind het zo leuk om foto’s te bewerken en in mijn story’s te gooien, anderzijds, wat haal ik er zelf uit, behalve een soort fotodagboekje? Euh… Goeie vraag….
Wat een leuk idee! ik zit eigenlijk iets te veel op instagram, maar ik vind het gelukkig wel heel leuk
Ik kon je al niet meer vinden op IG. Niet zo gek dus :’)
Ik hou van Instagram, teveel om te verwijderen. Ik post er vaak mijn eigen foto’s en like eigenlijk weinig en sluit hem vaak weer af. Juist om te voorkomen dat ik 100 uur zit te scollen en delen/liken…
Hmm, je zet me aan het denken over mijn Instagram-gedrag… Ik zie mijn Instagram als een soort verlengstuk van mijn blog, want op een of andere manier is het toch laagdrempeliger en lijken mensen daar sneller reacties achter te laten dan een comment op mijn blog. Maar van de andere kant ben ik zelf niet alleen een creator, maar ook een consumer en nu tijdens mijn vakantie merk ik dat ik enorm veel zit te scrollen. Ik raak er wel geinspireerd van, maar ik kan niet zeggen dat ik tijd heb om echt iets met al die inspiratie te doen… Dus of het echt ‘zin’ heeft voor mij om er zoveel tijd aan te spenderen? Ik weet het niet…
Ik was hiermee begonnen op Instagram, maar ik vind het nog niet echt ideaal. Dus ik denk dat ik ga overstappen naar Tumblr hiervoor. Voor mij werkt dat omdat ik dan ondanks alle pijn en vermoeidheid toch nog op gelukjes kan focussen en die heb ik wel nodig. Ik ben natuurlijk net een maand terug online, maar ik haal er wel goeie energie uit. Maar het is wel zo dat social media geen zo’n groot ding is meer voor me. Vroeger was het belangrijk terwijl dat het nu niet meer zo is. Ik hoop dat die zin klopte haha. Maar ik begrijp je wel en ik vind het een goeie oplossing!
Wat een leuke accountnaam! En klinkt als een prima oplossing om dingen te kunnen delen zonder het gevoel te hebben dat het “moet”. Ik ben zelf ook minder actief op Instagram dan een paar jaar geleden en dat bevalt me best prima eigenlijk 🙂
Pfff, wat herkenbaar! Ik zit/zat ook te veel uren te spenderen op Instagram. Ik heb nu op mijn telefoon een tijdslot ingesteld hoelang ik bezig mag zijn met Facebook en Instagram (mijn meest gebruikte social media op mijn telefoon). Dit helpt zeker al moet ik zeggen. Maar soms klik ik even de melding weg met “herhaal over 15 minuten”. Ehm, ja daarmee helpt het niet altijd natuurlijk. Maar zo vervelend als ik net even iets aan het lezen was. Goed, lang verhaal kort: Ik doe mijn best om het te minderen dus.
Jaaa beste idee ooit een tumblr blog. Ik vind foto’s daarop plaatsen op een of andere manier toch anders aanvoelen dan een ‘echte’ blog, het mag lekker snel en onbewerkt zijn want dat laat juist zien hoe het echt is op dat moment. Ik vind dat iets moois hebben!
Ik volg je uiteraard 🙂
Zelf merk ik ook dat ik soms te vaak op instagram zit. Facebook heb ik er al heel lang afgegooid maar ik kijk wel nog op mijn laptop. Maar ook amper. Ik heb wel al vaak getwijfeld om instagram er (tijdelijk) af te gooien, maar ik heb het ook nodig voor mijn werk…
Heel leuk idee! Ikzelf heb ook een Instagram-pauze genomen (die bijna 2 jaar geduurd had, haha) en nu ben ik er weer op. Op zich vind ik het wel een fijn kanaal om veel inspiratie op te doen en veel te weten te komen. Vooral accounts zoals bijvoorbeeld Nina Mouton vind ik wel fijn om te volgen, want het ouderschap vind ik niet altijd rechtlijnig. En ook accounts die vooral inspiratie over inrichting huis posten, ook altijd boeiend 😀 Maar verder hou ik het inderdaad ook bij wat ik echt interessant vind en bewaak ik dat ik niet doelloos zit te scrollen (soms een moeilijke opgave)
Wat een ontzettend leuk idee! Ik struggle de laatste dagen ook echt enorm met Instagram, maar weet nog altijd niet wat ik ermee moet. Langs de ene kant denk ik dat ik het wil verwijderen, maar langs de andere kant vind ik het leuk om er dingen aan toe te voegen. De hele struggle van dat scrollen zonder echt inhoud te zien is vooral het probleem… Kga er nog eens goe over nadenken, met uw ideetje van de tumblr pagina in mijn achterhoofd.
Wat een inspirerend artikel.
Recentelijk heb ik al Facebook van mijn telefoon verwijderd, ik werd doodmoe van al het scrollen.
Ik twijfelde al erg lang over instagram, nu ik dit artikel heb gelezen heb ik de app verwijderd. Wie weet beslis ik over een paar dagen instagram definitief te verwijderen, het geeft zo veel rust!
Liefs,
Evelien
Zo herkenbaar. Ik heb ook geen Instagram meer. Over het algemeen mis ik het niet, maar soms heb ik zo’n zin om even te scrollen en gewoon te kijken. Maar ik weet ook dat ik dan in no time weer terug bij af ben en opeens een uur ‘kwijt’ ben. Nu ga ik meestal even naar Pinterest, mooie kamers zoeken en leuke diy projecten, maar zet ik de max. op 15 minuten. Misschien het een ingewisseld voor het ander, maar Pinterest heb ik niet op mijn mobiel en speciaal mijn laptop ervoor aan zetten doe ik niet. Ik ga naar Blije Bakkes, topnaam ook!
Lijkt me wel een fijne oplossing: je kunt delen zonder teveel afleiding.
Ik plaats zelf niet zoveel op Instagram maar ben wel actief met liken, scrollen, in interactie gaan met anderen. Om mezelf toch wat in toom te houden heb ik er een tijdslot op gezet van 45 minuten (wat eigenlijk nog best veel is) (en soms zit ik er nog over!). Ik heb ook wel al eens gedacht aan verwijderen van zowel Instagram als Facebook maar het blijft momenteel bij een gedachte…
Slim, deze oplossing! En echt een goede naam, haha!
Zo’n herkenbare struggle. ik ben sinds corona veel minder te vinden op Instagram en dat bevalt me prima. Zo is er inderdaad meer tijd voor de dingen die er echt toe doen. Blije bakkes klinkt trouwens goed. Alleen al van de naam zou ik een blije bakkes krijgen.