Dansen op de dijk

∘∘∘ Door Fien ∘∘∘

En dan komt het tussenspel met de bigband, gaat mijn hoofd plof naar achteren en mijn handen hopsa in de lucht. Zal ik dit een beetje verduidelijken? Wel…

Het academiejaar is begonnen en ik voel mij werkelijk als herboren. Ik keek er zo hard naar uit om weer met mijn neus in de (studie)boeken te zitten, nieuwe dingen te leren, taken te maken… Kortom: de schoolnerd in mij had er ontzettend veel zin in. Sinds juli liep ik tegen Jan en alleman te zeggen hoeveel goesting ik had om te beginnen aan een gloednieuw hoofdstuk in mijn leven.

De eerste regels van dat nieuwe hoofdstuk zijn intussen al geschreven en ik moet zeggen dat het mij tot nu toe heel erg bevalt! September was voor mij een topmaand. Ik startte de opleiding journalistiek en voelde meteen dat ik op mijn plaats zat. Driewerf hoera! (Voor mij is dat een hele opluchting aangezien ik vorig jaar een andere opleiding startte waar ik meteen voelde dat het niet mijn ding was.)

We hebben uiteraard een aangepast coronaproof lessenrooster. De helft van de lessen op de campus en de helft thuis. Nu, ik hoorde al heel veel mensen klagen over de online lessen. “Mijn internet is zo traag. Ik ben totaal niet gemotiveerd.” Blahblahblah! Ik vind dat dus (pardon my language) dikke zever. Ik ben best wel blij met de tijd dat ik thuis mijn lessen kan volgen. Dan hoef ik mij bijvoorbeeld niet te haasten naar het station om mijn trein of bus te halen. Plus, zo heb ik ook nog tijd om andere dingen te doen. Ik kan zo onze kippen eten geven en eitjes rapen (iets waar ik echt blij van word, haha stom hé!) of enkele kleine klusjes doen, eens met de mammie praten… Het is allemaal echt wel chill. 

Mahaaaar! Dat is niet de enige reden waarom september zo’n topmaand was. Want (en ik ben dus mega enthousiast hierover) ik ben meter geworden! IIIIIEEEEEE (dit is dus hoe ik mijn enthousiasme uit)!! Zo’n schitterende boodschap maakt je dag, week, maand… meteen zoveel beter. En ik was al zo goed gezind hé en dan verdubbelt mijn geluk gewoon. Wauw zeg! Dan vraag ik mij af: is dat eigenlijk wel nog gezond? Ja duuh, natuurlijk is dat gezond. Gezonder kan gewoon niet!

En dan, dames en heren, dan loop ik dus zo gelukkig in het rond met een lach die zo oneindig ver rijkt dat het eigenlijk echt geen zicht meer is. Die vreugde, die blijheid, die moet ik dan ook wel kunnen uiten. Zo geschiedde het dat ik op een zonnige dag de achterdeur opendeed en eropuit trok. Ongegeneerd liep ik door de straten in een niet erg flatterende legging gecombineerd met een kapsel om U tegen te zeggen. In mijn oren weerklonken de crooners. Frank Sinatra, Nat King Cole, Paul Anka en zoveel andere kanjers zongen hun mooiste melodieën. En ik? Ik danste er op los. Want als ik mij goed voel, gebeurt het gewoon en kan ik dat niet tegenhouden. 

Ik ga jullie één levensles geven (pas op, ik vind dat echt een heel belangrijke hé), hier komt ie: Als je voelt dat je de drang hebt om te dansen, dans dan! Zo eenvoudig is het. Dat geldt eigenlijk ook voor zingen. Ik beloof jullie, het leven wordt ECHT 1000 keer leuker.