Officieel is #40dagenbloggen pas gedaan op 31 maart (dacht ik, haha) maar aangezien dat dan eigenlijk 46 dagen zijn, inclusief 6 skipdagen waar ik geen gebruik van maakte, heb ik de kaap van 40 blogposts een dag of drie geleden al bereikt. Met andere woorden, de uitdaging is afgelopen.

thanks to Ines kan ik nu ook van die fancy offset tekstjes maken!

Waar ik in het begin nog twijfelde of ik ook effectief 40 posts ging kunnen schrijven, ging het me veel gemakkelijker af dan ik had verwacht. Ik had bergen inspiratie en heb zelfs niet naar de inspiratielijst moeten kijken om eventuele gaatjes op te vullen. Ik had een twintigtal concepten die ik verder af kon maken maar niet altijd de zin om met één van mijn voorbereidde posts verder te gaan. Mede dankzij een paar populaire tags zoals deze en deze, was het op zulke momenten helemaal niet moeilijk om toch iets in te plannen. Mijn posts heb ik eigenlijk bijna allemaal wel minstens één dag vooruit geschreven. Op een uitzondering of twee na, had ik dus alles netjes gepland, wat mij veel rust heeft gegeven.

Het enige nadeel dat ik kan bedenken is dat ik veel meer moest inhalen met blogjes lezen. Haha.

Schrijfsels waar ik trots op ben.

Er zijn een paar posts waar ik heel blij mee ben. Door de manier waarop ik ze schreef, wat ik er bij voelde en door hoe jullie er op reageerden.

* Geheimen van het Volwassen leven Part 1 | Part 2. Ik schreef deze posts doordat ik inspiratie kreeg van The Happiness Project van Gretchen Rubin. Ik vond het fijne posts om te schrijven omdat leuk is om eens stil te staan bij de dingen die ik belangrijk vind in het leven. Dat zijn hele kleine dingen, maar ook grote. De tweede post vond ik iets serieuzer dan de eerste maar ik vind ze beiden heel waardevol.

* Enquête. Voor het eerst in mijn, ongeveer, anderhalf jaar bloggen, hield ik een enquête. Ik wou graag een beter beeld hebben bij wat jullie van mijn blog vinden, waarom jullie hier komen lezen en of er dingen zijn die ik beter kan aanpakken. Zoals blijkt uit de resultaten waren jullie allemaal super positief en dat deed me echt heel erg goed.

* Tips voor als je het allemaal even niet meer weet. Deze post was één grote note to self. De dag nadat ik hem publiceerde zat ik bij mijn schoonfamilie nog een traan weg te pinken omdat ik het gewoon echt nog altijd niet zo goed weet. Heel toepasselijk.

* Blogschaamte. Ik ontdekte daardoor dat mijn papa mijn blogjes ook leest en dat jullie je hier bijna allemaal in herkennen.

* Dingen die de laatste tijd heel erg op mijn zenuwen werken. Vond het heel tof om deze post te schrijven en moet er stiekem nog altijd een beetje om lachen. Ben ondertussen weer een lijstje aan ergernissen aan het verzamelen zodat ik binnenkort nog zo’n post kan vullen.

* Mijn nieuwe rubriekje met weekoverzichtjes omdat ik het heel fijn vind om wat meer stil te staan bij de weken die voorbijvliegen. Het dwingt mij om echt dingen op te schrijven die ik leuk of minder leuk vond en ik word er alleen maar blij van.

Volgend jaar weer?

Oh ja! Sowieso! Het is leuk om langere tijd heel intensief met mijn blog bezig te zijn maar ik denk dat een heel jaar en langer misschien wat te veel van het goede zou zijn. Dus zo’n uitdaging op z’n tijd is wel heel tof. Niets houdt me natuurlijk tegen om op eigen houtje nog eens zo’n challenge in te lassen voor mezelf dus wie weet. Maar als Kathleen besluit om volgend jaar een nieuwe editie te starten, zal ik er ook gewoon weer bij zijn. Ik zit er nu aan te denken om het dan misschien wel dag per dag aan te pakken, maar dat zien we dan binnen een jaar wel weer.

En nu?

Ik heb heel even gedacht om op dit spoor verder te gaan en dagelijks te blijven bloggen, want ik zou met gemak nog een paar weken door kunnen gaan denk ik. Maar langs de andere kant lijkt het me ook wel weer fijn om het terug iets rustiger aan te doen. Ik ga mezelf nergens op vastpinnen en zie wel gewoon hoe het gaat en of de inspiratie blijft komen.

Voorlopig houd ik mijn vaste rubriekjes op maandag en dinsdag wel vast en voor de rest zie ik wel wat m’n bootje laat drijven 🙂